Akt, Scena

 1  1,  10|  liryzm, struna brzękła:~ja o pana się przelękła,~że ta strzała
 2  1,  10| niespodziana~może trafić, ale pana.~POETA~Bawię panią galanterią~
 3  1,  11|     do panny młodej,~pijąc do pana młodego...~PANNA MŁODA~Cóz
 4  1,  19|  gromada,~zobaczy pan, proszę pana,~że się do poezji nada,~
 5  1,  36|    dom~i będę sobie wyobrażać pana~z daleka,~a jak będę zakochana,~
 6  1,  36|       Już pan wierzy?!~Już to pana zajęło:~słoma, zwiędła róża,
 7  1,  36| wielką skalę!~RACHEL~A! teraz pana pochwalę.~Adie - ta jedyna
 8  2,  11|      sztab moskieski,~znajcie pana, bierzcie złoto,~nie stoję
 9  2,  27|      przywodził starego,~tego pana w delii, w pąsach?~STASZEK~
10  2,  27|      GOSPODARZ~A wszelki duch Pana Boga:~na zegarze po północku.~
11  3,  2 |       układa się na sofie; do Pana Młodego)~Całowałem Morawiankę,~
12  3,  6 |      panie, jak to piękna dla pana~chwila - ja panu oddana;~
13  3,  6 |      serca - prawie miłość do pana~najszczersza - - ?~POETA~
14  3,  8 |    jak oliwa~zbiera; - cóż to pana boli?~myśl - ?~POETA~Ta
15  3,  12|      pracy - a Wesele~zwabiło pana.~DZIENNIKARZ~Rad jestem~
16  3,  15|     byli więcej rad,~żebym za pana sie wydała,~jak mię to przed
17  3,  15|       swaty~i od chłopa, i od pana,~a ja byłam zakochana.~OJCIEC~
18  3,  33| HANECZKA, ZOSIA.~HANECZKA~(do Pana Młodego)~Bratku, w niebie