Akt, Scena

 1  1     |            brązów, na którym zegar stary, alabastrowymi kolumienkami
 2  1     |          już i wyblakła. Pod oknem stary grat, fotel z wysokim oparciem.
 3  1,  26|        przy weselu.~DZIAD~Hej hej, stary przyjacielu,~będzie pan
 4  2,  7 | DZIENNIKARZ~Piastujesz ją, piastun stary;~znasz tylko: status quo
 5  2,  15|           strać!~UPIÓR~Gadu, gadu, stary dziadu,~trza się do roboty
 6  2,  24|            nie zjęzykowali:~że pan stary, że Dziad stary,~że Dziad
 7  2,  24|             że pan stary, że Dziad stary,~że Dziad z lirą, brodą
 8  2,  24|           ktoś, co groźny - dawny, stary,~jak wiek cały...~WERNYHORA~
 9  2,  25|     takiego?~możeś chory, któż ten stary?~GOSPODARZ~Kto ten stary: -
10  2,  25|           stary?~GOSPODARZ~Kto ten stary: - Wernyhora;~jeno nie mów
11  2,  27|         wicher wzdon,~jak odjechał stary pon.~GOSPODARZ~Toś ty przywodził
12  2,  27|       chycili~uzdek - aż i dosiadł Stary.~GOSPODARZ~Siadł, pojechał -~
13  3,  9 |        polskie robił miny.~CZEPIEC~Stary - ?~KUBA~Pono setne laty. -~
14  3,  9 |         prędziuśko zmówili,~że jak stary już skońcyli,~tośmy ledwo
15  3,  33| Przypominam, przypominam:~człowiek stary, z brodą siwą,~twarz owita
16  3,  33|           ale na gościniec~wjedzie stary lirnik siwy.~HANECZKA~Wjedzie
17  3,  33|      lirnik siwy.~HANECZKA~Wjedzie stary Wernyhora!?!~GOSPODARZ~I