Akt, Scena

  1  1     |         dzisiejsza wiejska Polska.~A na ścianie głębnej: drzwi
  2  1     |        pośpione na łóżkach dzieci, a górą zszeregowani Święci
  3  1     |       ciemno, mrok - za oknem sad, a na deszczu i słocie krzew,
  4  1     |            tle głębokiego szafiru; a nad drzwiami alkierza takiż
  5  1,  1 |            się mocno!?~DZIENNIKARZ~A, mój miły gospodarzu,~mam
  6  1,  1 |        ciekawe sprawy.~DZIENNIKARZ~A to czytaj, kto ciekawy;~
  7  1,  1 |       daleko, kajsi gdzieś daleko;~a panowie to nijak nie wiedzą,~
  8  1,  1 |       trafi,~choćby było i daleko.~A i my tu cytomy gazety~i
  9  1,  1 |           syćko wiemy.~DZIENNIKARZ~A po co - ?~CZEPIEC~Sami się
 10  1,  1 |          aż dosyć szeroki.~CZEPIEC~A tu ano i u nas bywają,~co
 11  1,  1 |          nos obśmiwajom w duchu. -~A jak my, to my się rwiemy~
 12  1,  1 |      takich, jak my, był Głowacki.~A, jak myślę, ze panowie~duza
 13  1,  2 |         konika, jest smutny.~ZOSIA~A pan zawsze bałamutny.~DZIENNIKARZ~
 14  1,  2 |         zmiarkować, kiedy uczucie,~a kiedy salonowa zabawka -~
 15  1,  2 |            na obrazek.~DZIENNIKARZ~A obrazek malowany, bez skazek,~
 16  1,  3 |           okropnie,~zła okrutnie - a przelotnie -~zaraz buzię
 17  1,  4 |             RADCZYNI~Wyście sobie, a my sobie.~Każden sobie rzepkę
 18  1,  4 |      wnuczka kołysała - ?~RADCZYNI~A toście wy skora, kumosiu;~
 19  1,  5 |      Panienka obcesem wpada.~ZOSIA~A w kółeczko...~KASPER~Dookoła.~
 20  1,  6 |       Jaśkiem tańcowała - ?~JASIEK~A mogę sie ofiarować,~by ino
 21  1,  7 |       casem sie nie siwo.~RADCZYNI~A mieliście dobre żniwo - ?~
 22  1,  7 |            się wydacie - ?~KLIMINA~A cóz sie ta tak pytacie?!~
 23  1,  8 |        Patrzą koso - zbędą prędko,~a tu mi na sercu lentko.~Sami
 24  1,  9 |         kochanie będzie.~PAN MŁODY~A ty wolisz całowanie ?~będziesz
 25  1,  9 |       całowanie ?~będziesz kochać, a powiedzże ? ?~PANNA MŁODA~
 26  1,  9 |          nie całuję, kiedy patrzę,~a lica masz coraz gładsze.~
 27  1,  9 |         coraz gładsze.~PANNA MŁODA~A krew sie tak zesumuje.~PAN
 28  1,  9 |         cię bez końca.~PANNA MŁODA~A to męcąco robota;~nie dziwota,
 29  1,  9 |            nie dawały.~PANNA MŁODA~A bo chciałeś.~PAN MŁODY~Same
 30  1,  9 |           kochałem się po różnemu,~a ciebie chcę po swojemu,~
 31  1,  9 |            po naszemu.~PANNA MŁODA~A no z duszy,~jak ci dobrze,
 32  1,  10|          pretensjach kończy~MARYNA~A nie kończy się w kościele.~
 33  1,  10|       Miłość nęci rozmaita.~MARYNA~A, to z nami kwita.~POETA~
 34  1,  10|         pani, pani ze mnie.~MARYNA~A na cóż mnie tej nauki?~POETA~
 35  1,  11|         łeb, jak krosna!~PAN MŁODY~A kocha, bo jest zazdrosna.~
 36  1,  12|            godos o tem.~P AN MŁODY~A ty z twoim sercem złotem~
 37  1,  12|           troche ciasne.~PAN MŁODY~A to zezuj, moja złota.~PANNA
 38  1,  13|         każdy ma jedno na świecie,~a każdy ma swoje osobne,~co
 39  1,  13|       swoje osobne,~co go trzyma - a te drobne~rzeczki, małe,
 40  1,  13|    Szczęście każdy ma przed nosem,~a jak ma, to trzeba brać -~
 41  1,  13|          każdemu jednakie wołanie.~A jak kto ręką sięgnie po
 42  1,  13|            kto ręką sięgnie po co, a nie dostanie?~
 43  1,  14|         RADCZYNI, MARYNA.~RADCZYNI~A panny już bez pamięci,~widzę,
 44  1,  14|          się zaziębić wnet.~MARYNA~A tak - teraz to sobie myślę:~
 45  1,  14|       sobie myślę:~co insze złoto, a co insze miedź.~RADCZYNI~
 46  1,  14|      spocznij, cicho siedź.~MARYNA~A myśl moja het, het, het...~
 47  1,  15|             POETA~Tak w powietrze, a szeroko.~MARYNA~Co tam panu
 48  1,  15|          Co tam panu serce czyje; ~a umie pan kopnąć nogą  - - ?~
 49  1,  15|           srogo -~tak w powietrze, a wysoko.~POETA~Na co, po
 50  1,  16|        musisz wprzódy nędzę, bole,~a potem kiedyś będzie wesoło,~
 51  1,  16|         złote nitki wiło.~HANECZKA~A tu są takie Parki stare,~
 52  1,  16|    nożycami tną przędziwo...~ZOSIA~A chyba to za jaką karę~Miłość
 53  1,  16|           postawią cię w kościele,~a potem sobie możesz kochać.~
 54  1,  17|           się nie lubią.~PAN MŁODY~A tak, jak są tacy, co skubią,~
 55  1,  17|        boczą.~ŻYD~Niech się boczą, a jak oni potrzebują,~to ich
 56  1,  17|    narodowo bałamuci,~panu wolno - a to ładny krój -~to już było.~
 57  1,  17|            ja to gram na skrzypce, a pan na bas.~PAN MŁODY~Przyszedł
 58  1,  17|             moja córka, to kobita,~a jest panna modern, całkiem~
 59  1,  17|        tylko książki są, to czyta,~a i ciasto gniecie wałkiem,~
 60  1,  17|            zna cały Przybyszewski,~a włosy nosi w półkole,~jak
 61  1,  17|            anieli~ala...~PAN MŁODY~A la Botticelli.~ŻYD~Żeby
 62  1,  17|           w rozterce:~tu interes - a tu serce. -?~Po co się pan
 63  1,  18|         pan się mną Żydem brzydzi,~a ją to pan musi uszanować;~
 64  1,  18|          są tańce - tam są grajki,~a tu zastaw gospodarski.~
 65  1,  19|        wszystko było szare, stare,~a tu naraz wszystko młode,~
 66  1,  21|           21.~RACHEL, POETA~RACHEL~A pan mi zostawia siebie.~
 67  1,  21|           parę brząkła~Muza pani - a już błyski - ?~RACHEL~Pan
 68  1,  21| roznamiętnienia~i szczęścia.~POETA~A miłość wolna?...~RACHEL~
 69  1,  21|       marzyłam o tym zawsze!~POETA~A gdyby tak szczęście łaskawsze~
 70  1,  22|       szumiejąca, niech się snuje,~a niech w dźwiękach się nie
 71  1,  23|           żem pan młody,~PAN MŁODY~A mnie się widzi, że patrzę~
 72  1,  23|            To są takie niepokoje ?~a co mnie tam szczęście moje~
 73  1,  23|       szczęście moje~czy nie moje, a bierz licho!~PAN MŁODY~Tylko
 74  1,  23|            same wąchać róże.~POETA~A gdyby tak ustroić się w
 75  1,  23|      Trzeba by lutni Homera!~POETA~A Los, a Atmosfera,~a ogień,
 76  1,  23|         lutni Homera!~POETA~A Los, a Atmosfera,~a ogień, a płomieni
 77  1,  23|          POETA~A Los, a Atmosfera,~a ogień, a płomieni góra,~
 78  1,  23|         Los, a Atmosfera,~a ogień, a płomieni góra,~a czarna
 79  1,  23|            ogień, a płomieni góra,~a czarna obłoków chmura;~co
 80  1,  23|          PAN MŁODY~Śmierć !?~POETA~A to byłaby Siła!.~
 81  1,  24|          przy tym historia wesoła,~a ogromnie przez to smutna.~
 82  1,  24|             jakaś historia wesoła,~a ogromnie przez to smutna.~
 83  1,  24|    ogromnie przez to smutna.~POETA~A wszystko bajka wierutna.~
 84  1,  24|        chyba widma zbrodni swojej,~a serce mu z bolów pęka,~a
 85  1,  24|           a serce mu z bolów pęka,~a on, z takim sercem w zbroi,~
 86  1,  24|           przegląda się we studni.~A gdy wody czerpnie ręką,~
 87  1,  24|           to mu woda się zabrudni.~A pragnienie zdroju męką,~
 88  1,  24|      wielkiej skali, niebotyczne -~a jak taki heros jęknie,~to
 89  1,  24|         zamczysku sam, osmętniały,~a zamek opustoszały,~i ten
 90  1,  24|            strojem, dawnym krojem,~a ze sercem zawsze swojem;~
 91  1,  24|        ogromnych, wielkich rzeczy,~a tu pospolitość skrzeczy,~
 92  1,  24|           tu pospolitość skrzeczy,~a tu pospolitość tłoczy,~włazi
 93  1,  24|       skrzydła porozwijać,~lecieć, a nie dać się mijać;~a tu
 94  1,  24|       lecieć, a nie dać się mijać;~a tu pospolitość niska~włazi
 95  1,  24|           pieścimy się jeno snami,~a to, co tu nas otacza,~zdolność
 96  1,  24|            króla Piasta!~GOSPODARZ~A bo chłop i ma coś z Piasta,~
 97  1,  24|         godność, rozwaga, pojęcie.~A jak modli się w kościele,~
 98  1,  25|           gości od Krakowa!~OJCIEC~A bo lo nich to rzecz nowa,~
 99  1,  25|          sie jak czarom.~GOSPODARZ~A to dla nich nowe rzeczy,~
100  1,  25|         sie tylko krwiom zamrocył,~a nie upod, bo był ścisk.~
101  1,  25|            nie upod, bo był ścisk.~A to było przy wyborze,~w
102  1,  25|           po co sie bestyjo darła,~a to tak z całygo garła; -~
103  1,  25|           sie ino krwiom zamrocył,~a nie upod, bo był ścisk.~
104  1,  25|           Ptaka wybierali?~CZEPIEC~A kiedy ptak, niechta leci.~
105  1,  25|           w gówna -~pon jest taki, a ja taki;~jakby przyszło
106  1,  25|            i basta.~Znom, co kruk, a co pędraki,~bo jo orze grunt
107  1,  25|          jak w cmentarzu Ruisdala.~A jak mnie kto w serce rani,~
108  1,  25|        przecie nie dali.~GOSPODARZ~A to sie wam chwali, chwali...~
109  1,  26|         Bawiom, bawiom, moiściewy,~a toć były dawniej gniewy!~
110  1,  26|        znali.~DZIAD~Byłeś młodszy,~a ja bywał blisko, bywał,~
111  1,  26|            śnieg i krew spłukiwał,~a potem Widziadło kroczy,~
112  1,  27|   potańcować sobie raz:~jeden Sas, a drugi w las.~
113  1,  28|          Termin, ja to wim.~KSIĄDZ~A Mosiek jest akuratny,~to
114  1,  28|           rozbił na połowe.~KSIĄDZ~A niech się ta chłopy biją.~
115  1,  28|           wódka, stare dzieje.~ŻYD~A sprzedaję, bo mam sklep; -~
116  1,  29|      przeńdzie, wylicy-sie.~KSIĄDZ~A wam to cosi patrzy-sie~za
117  1,  29|       karczmie sie rozpiro.~KSIĄDZ~A bo wy nie chcecie płacić.~
118  1,  29|           CZEPIEC~(wskazując Żyda)~A, bo trzeba drzyć takiego.~
119  1,  30|          tylko im zabłysnąć nożem,~a zapomną o imieniu Bożem -~
120  1,  30|            polski także.~PAN MŁODY~A jakże to okropne, jakże...~
121  1,  30|          co wody oddechem zatruli,~a krew im przyrosła do koszuli.~
122  1,  32|         HANECZKA, JASIEK.~HANECZKA~A, dziękuję, Jaśku.~JASIEK~
123  1,  36|            za pan brat z obłokami,~a ku swojej wygodzie~chce
124  1,  36|           wyobrażać pana~z daleka,~a jak będę zakochana,~przyszlę
125  1,  36|           panu list i klucz.~POETA~A włócz się, poezjo, włócz,~
126  1,  36|        więc, jak pójdzie panienka,~a muśnie jej szal który krzew,~
127  1,  36|     udzieli się przyciętej słomie,~a z krzaka smutek i cień~udzieli
128  1,  36|    nieświadomie~panience...~RACHEL~A tak, a tak...~POETA~A jak
129  1,  36|          panience...~RACHEL~A tak, a tak...~POETA~A jak się drużba
130  1,  36|       RACHEL~A tak, a tak...~POETA~A jak się drużba przydarzy,~
131  1,  36|        pocieszy~i zgrzeszy.~RACHEL~A tak, a tak:~przez ogród
132  1,  36|            zgrzeszy.~RACHEL~A tak, a tak:~przez ogród pójdę,
133  1,  36|            ogród pójdę, przez sad,~a pan niech tu w oknie stoi.~
134  1,  36|             owiną go w słomę zbóż,~a na wiosnę go odwiążą~i sam
135  1,  36|        RACHEL~Prawda, śliczne - - ~a teraz proszę Miłości~wysłuchać.-~
136  1,  36|            na wielką skalę!~RACHEL~A! teraz pana pochwalę.~Adie -
137  1,  37|           duch się strachem męczy,~a do wyzwoleństwa się rwie.~
138  1,  37|        gdzie muzyka...~PANNA MŁODA~A to mi pon zabił ćwika;~kaz
139  1,  37|            taki chwilę przystanie,~a potem, jako dym, znika.~
140  2,  1 |            spać,~pokil bedom grać,~a tamte dziecka śpiom,~niech
141  2,  1 |           z łózka trzeba wyganiać,~a do łózka trzeba gnać.~ISIA~
142  2,  1 |           druhny słuzom.~GOSPODYNI~A przynieś tu lampe haw,~pozakołysz
143  2,  3 |           Aj, aj, aj ? aj, aj, aj,~a cóz to za śmieć?!~CHOCHOŁ~
144  2,  3 |          chciał, jako chciał.~ISIA~A ty mi się przepadaj,~śmieciu
145  2,  3 |        wołał,~czego chciał...~ISIA~A, słomiany nygusie,~wynocha,
146  2,  3 |            bym zwiądł, róży krzak,~a tak, tak, a tak, tak,~skądże
147  2,  3 |            róży krzak,~a tak, tak, a tak, tak,~skądże bym ja
148  2,  6 |          zawieja - to nic -~WOJTEK~A to znów czerwoność do lic~
149  2,  7 |        Skapały, zżarły się świece,~a że do rąk przytroczone,~
150  2,  7 |            krew zaprawia.~STAŃCZYK~A wolicie spać - - ~DZIENNIKARZ~
151  2,  7 |           pijaństwie duszę zabili,~a nie mogli zabić serca.~Zostało
152  2,  7 |      uczynić publiczną spowiedź. -~A! doprawdy! warte śmiechów -~
153  2,  7 |            Tyle żalów o nieswoje!?~A cóż tobie niepokoje~tych,
154  2,  7 |           strojem i nową odzieżą -~a ty z trupami pod rękę~będziesz
155  2,  7 |      głuchość i pustka bezmierna -~a tu skrzydła rozchwiane do
156  2,  7 |                                    A słyszałżeś kiedy, z wieży~
157  2,  7 |    synaczek i kilka cór,~Włoszka - a wielki chór~kleru zawodził
158  2,  7 |            kleru zawodził hymny; -~a dzwon wschodził.~Patrzali
159  2,  7 |           Patrzali wszyscy w górę,~a dzwon wschodził -~zawisnął
160  2,  7 |      górnie,~wysoko, podchmurnie -~a tłum się wielki pokłonił.~
161  2,  7 |      pokłonił.~Pojrzałem na króla,~a król się zapłonił...~Dzwon
162  2,  7 |                        DZIENNIKARZ~A toć on nam tętni dziś,~jak
163  2,  7 |          Stoimy u polskich granic,~a mamy obecność za nic,~od
164  2,  7 |           gnasz we własne próchno.~A gdy na nie wichry dmuchną,~
165  2,  7 |           które zeżre siebie samo,~a trzewia mu gniciem cuchną. -~
166  2,  7 |            dusza stała się trup; -~a teraz mi pachnie grób,~czuję
167  2,  8 |          Młodości, jakożeś daleko,~a to jeszcze wczora, prawie
168  2,  8 |      przemieniły cuda?~DZIENNIKARZ~A przeszedł tu koło mnie cień,~
169  2,  8 |         oto droga utarta do rangi,~a ja gardzę, ja gardzę, ja
170  2,  8 |            zdołam rozerwać obroży,~a wstrętów coraz się mnoży~
171  2,  8 |      Przyjaźń farsą, Litość: kłam,~a słyszę, że gadają o przyjaźni.~
172  2,  8 |       miłości.~Kłamstwo Szczerość, a widzę tu gości~i muzyki
173  2,  8 |          pozorny spokój - to kłam.~A! ta muzyka tak brzęczy,~
174  2,  8 |           ula dzwonienie pszczół -~a my jak szerszenie:~to mi
175  2,  9 |  Zatrząsnął się cały dom...~RYCERZ~A czy wiesz, czym ty masz
176  2,  9 |       Hajno się po zbrojach cięło,~a wichr wył i dął, i wiał;~
177  2,  9 |          stosy trupów, stosy ciał,~a krew rzeką płynie, rzeką!~
178  2,  9 |       bladością się powlecze świt,~a ciała wstaną,~a zbroje wzejdą~
179  2,  9 |     powlecze świt,~a ciała wstaną,~a zbroje wzejdą~i pochwycą
180  2,  10|            POETA~Niedołęga~byłem - a dzieła to mitręga~próżna -
181  2,  10|         skrzydlate szelki~założyć,~a już wstanie któryś wielki,~
182  2,  10|      jeszcze się pali -~jeszcze -- a jutro się zawali~w gruz
183  2,  10|            gruz ten pożarny gmach.~A! chciałbym wstąpić w to
184  2,  10|            Piekło gorze!~PAN MŁODY~A to coże?!~
185  2,  12|           ćwierć kraju mam w ręku,~a jak kto po cichuteńku~powie "
186  2,  12|          noc tak świeżych nasypią,~a sztabowi, czerńcy przeklęci,~
187  2,  12|        przewodziłeś, przewodziłeś,~a my dzisiaj w psiej niewoli:~
188  2,  15|          tym w niebiosach.~(nuci)~"A stało się to w Zapusty".~
189  2,  15|            bo byłem ich ojcom kat,~a dzisiaj ja jestem swat!!~
190  2,  16|      JASIEK~Do zeniacki pirsy leń,~a wpół chyci, zwyobraco.~KASPER~
191  2,  18|            KASPER~Podziękować.~NOS~A dej Kasię pocałować.~KASPER~
192  2,  18|             KASIA~Podziękować!~NOS~A teraz pocałuj z woli.~KASIA~
193  2,  19|             juz nie mogç tańcować,~a tańce, nie chciałabym żałować~
194  2,  19|          jeden, jak drugi~jednaki,~a łańcuch taneczny długi,~
195  2,  19|           taneczny długi,~do rana, a od rana do nocy~PANNA MŁODA~
196  2,  19|     kółecko, tańcować...~PAN MŁODY~A pocałuj, bo będziesz żałować.~
197  2,  19|        paradzie.~PAN MŁODY~(nuci)~"A jak będzie słońce i pogoda,~
198  2,  20|     przeróżnych ludzi.~DZIENNIKARZ~A tak się serduszko budzi.~
199  2,  20|         muru głową nie przewiercę,~a jak widzę w lichej poniewierce~
200  2,  20|          to mnie boli.~DZIENNIKARZ~A ten ból przechodzi.~ZOSIA~
201  2,  20|          ten ból przechodzi.~ZOSIA~A pan ma swoją bibułę,~żeby
202  2,  20|       wierzy, co nie przewidziane?~A wie pan, ojczyzna to chemia;~
203  2,  20|      jeszcze jeden taniec w kółko,~a edukacja skończona.~ZOSIA~
204  2,  21|         coś dziać - ?~POETA~Może - a w tej chwili na dworze~pani
205  2,  21|       prawie że jestem w trwodze -~a wie pan, że się zwróciłam
206  2,  21|             RACHEL~Ktoś połamał? -~a myśmy, cośmy to chcieli~
207  2,  22|           podrzućcie co żryć.~KUBA~A pon musi wielgi być:~ubiory
208  2,  22|           nim czerwone,~siwa broda a lira u siodła,~jak te dziady
209  2,  22|         ostało,~co są piękni.~KUBA~A kaz się to wszyćko kryje? -~
210  2,  23|          już mom tych tańców dość;~a cóż ty mos za tęgom mine,~
211  2,  24|           się dziecka kładło spać;~a ci nie przestają grać:~jak
212  2,  24|     zgnałem.~GOSPODARZ~Podły czas.~A do wszystkich spadłych biesów,~
213  2,  24|            was zwabił w taki czas?~A do wszystkich spadłych biesów,~
214  2,  24|         Panie?~WERNYHORA~Z daleka, a miałem blisko~i wybrałem
215  2,  24|          mali.~WERNYHORA~Z daleka, a miałem blisko;~ledwom wymienił
216  2,  24|          ledwom wymienił nazwisko,~a zaraz mi pokazali~tacy chłopcy,
217  2,  24|        macie szczęśliwą.~GOSPODARZ~A ot, takie złote żniwo,~złote
218  2,  24|           GOSPODARZ~Słucham Mości;~a to chwila osobliwa.~Wolnoć
219  2,  24|       krwawe rzeki - - ?~GOSPODARZ~A sen, sen jakiś daleki,~jeszcze
220  2,  24|         Dawne czasy - dawne wieki,~a sen, sen jakiś daleki,~jęki
221  2,  24|         Bogiem powitasz ich kołem,~a wtedy przykaż im ciszą,~
222  2,  24|          brzeszczot nie szczęknie,~a skoro rzesza uklęknie,~niech
223  2,  24|           wszystko żywo;~z daleka, a miałem blisko;~wybrałem
224  2,  24|            Jutro wielką tajemnicą.~A ty wstawszy bardzo rano,~
225  2,  25|       naraz wiem nowego.~GOSPODYNI~A złego co, cy dobrego?~GOSPODARZ~
226  2,  25|          co, cy dobrego?~GOSPODARZ~A wiesz, mama, tyle tego,~
227  2,  25|        trza się zbierać.~GOSPODYNI~A co tobie?~GOSPODARZ~Trza
228  2,  26|            JASIEK~Musi!!~GOSPODARZ~A nie słuchaj, choć czart
229  2,  26|      JASIEK~Lecę duchem.~GOSPODARZ~A leć z mocą!~JASIEK~Hej!~
230  2,  27|        złote iskry miał na wąsach,~a ta delijo pąsowa,~to jak
231  2,  27|         jak ogień, jak płomieniec,~a koń diabeł, czart, odmieniec.~
232  2,  27|            Kuba strzymał ?~STASZEK~A, psiawiara,~nijak strzymać
233  2,  27|          Siadł, pojechał -~STASZEK~A cy cary,~koń - jak ony nań
234  2,  27|            pysk osmalił.~GOSPODARZ~A wszelki duch Pana Boga:~
235  2,  28|        ręku.~GOSPODYNI~Cała złota,~a mistyrna tyz robota.~Któż
236  2,  29|             ja sie boje.~GOSPODARZ~A boś jeszcze nie pojęła:~
237  2,  29|       świat zaczarowany.~GOSPODYNI~A cóż tobie, cy gorącka ?~
238  2,  30|          Ot, szaleje!~GOSPODARZ~Wy a wy - co wy jesteście:~wy
239  2,  30|         tam wam mało, tu wam mało,~a ot, co z nas pozostało:~
240  3,  2 |            szabli, i do szklanki~- a tymczasem usnął kiep.~NOS~
241  3,  2 |             GOSPODARZ~(mrucząc)~...A jednak i to... męczeństwo:~
242  3,  2 |          litość stać:~ona chłopka, a ja pan,~jak się prześpię,
243  3,  2 |     Młodego)~Całowałem Morawiankę,~a trzymałem flaszkę w łapie;~
244  3,  2 |       łapie;~chciałem wyjąć korek, a tu~korek coraz na spód idzie;~
245  3,  2 |          na włos długi Morawianki,~a ona poszła po szklanki;~
246  3,  2 |     zmarnieć, potem żyć.~GOSPODYNI~A podźcie juz, niechze śpiom.~
247  3,  2 |         przyjdą;~uciekajcie, kysz, a kysz -~aprés nous le déluge.~(
248  3,  5 |        państwo~patrzy sie, patrzy, a poziwo;~widać to niewyspane
249  3,  5 |       niewyspane cy jakie;~poziwo, a nie odydzie;~widać im się
250  3,  5 |       widać im się szyćko udało; -~a naprzyjezdzało niemało.~
251  3,  6 |           chwila - ja panu oddana;~a że to tak przemija~i ani
252  3,  6 |           na tym wichrze...~RACHEL~A, ten pęd; a potem te głosy
253  3,  6 |      wichrze...~RACHEL~A, ten pęd; a potem te głosy coraz cichsze,~
254  3,  6 |     zjawiska,~którem ja widziała -~a że to tak przemija;~że my
255  3,  6 |         upornie zajęta.~smutkiem - a Smutek to Piękno.~RACHEL~
256  3,  6 |           Smutek to Piękno.~RACHEL~A jak struny się jakie rozpękną~
257  3,  6 |           lub do koncertowych sal,~a tam - to się spotkamy.~RACHEL~
258  3,  6 |            się spotkamy.~RACHEL~No a cóż ten serdeczny żal~i
259  3,  6 |         moim czole chmura -?~POETA~A od czegóż jest literatura? - -~
260  3,  6 |           feleton powieści.~RACHEL~A moja muzyka~serca - prawie
261  3,  7 |        MŁODY~Dziecko-!~HANECZKA~No a wy, to sie całujecie~nie
262  3,  7 |          inaczej rozumie.~HANECZKA~A ja to w sobie zatłumię-~
263  3,  8 |            miarkując talentu tyle;~a my co - my nie poeci; -~
264  3,  8 |       przetańczoną, przegraną - - ~a dalej co - ?~MARYNA~Myślę
265  3,  8 |        Rzeczywiście, po co -~POETA~A za popędem idąc...~MARYNA~
266  3,  8 |          kto kogo przegoni!~MARYNA~A pan na Pegazie na chmurze.~
267  3,  8 |             i ja też przemieniony,~a jeszcze sobie nie wierzę~
268  3,  8 |       Słowiańskich Bogów.~MARYNA~- A, prawda się jak oliwa~zbiera; -
269  3,  9 |        starszeństwo ino sami.~KUBA~A jo coś wim i pedziołbym,~
270  3,  9 |         Zajechał konno w podwórze,~a potem, jak se pogadali~z
271  3,  9 |          tu się zgodali...~CZEPIEC~A ten pon - - ?~KUBA~Gość
272  3,  9 |              KUBA~Jak śnig, mliko,~a czaprak pozłocisty.~CZEPIEC~
273  3,  9 |            CZEPIEC~Staszek: bajok, a ty: śpik.~KUBA~Nie wierzycie- -
274  3,  9 |           CZEPIEC~Gdzie jest?~KUBA~A oddałem zaroz,~a matuś schowali
275  3,  9 |        jest?~KUBA~A oddałem zaroz,~a matuś schowali do skrzynie.~
276  3,  10|           drzwiach na wchodzącego)~A cóżeś za...!~DZIAD~Panie
277  3,  10|           W drodze stójcie?!~DZIAD~A strzeżcie sie - zmiłujcie
278  3,  11|          co i ciekawego?~GOSPODYNI~A kto by ta co rozumioł?~CZEPIEC~
279  3,  11|            Jo to wim - - ?~CZEPIEC~A mówił tyz więcy co?~GOSPODYNI~
280  3,  12|         wiele~absorbującej pracy - a Wesele~zwabiło pana.~DZIENNIKARZ~
281  3,  12|         Pańska praca: rzecz serio,~a pan takim przekreśla ją
282  3,  12|        zbyteczne trudy.~RADCZYNI~- A to pan bywa wiele - ?~DZIENNIKARZ~
283  3,  12|         człowiek sobie marzy, śni,~a z nudów przywdziewa frak -~
284  3,  13|        będziecie żyli-~PANNA MŁODA~A tak - ta, tak - ta, cy jo
285  3,  14|       MARYSIA.~MARYSIA~Cieszę się, a myślę sobie,~że ci bedzie,
286  3,  14|         bedzies panią,~ciesze sie, a myślę sobie,~że ci bedzie,
287  3,  14|          bo tu sie serce przyjeło,~a tam ci bedzie samotno~i
288  3,  14|        szkoda, krótki żal.~MARYSIA~A teraz ty sobie chwal,~rumień
289  3,  14|            i tutok twoje kochanie,~a tam ci bedzie samotno~i
290  3,  15|        tela tego, co te pare dni -~a potem, jak sie pobierą,~
291  3,  15|         swat ciebie wzioł.~MARYSIA~A ja swata pokochała,~a dzisiok,
292  3,  15|      MARYSIA~A ja swata pokochała,~a dzisiok, jak sie Jaga wydała~
293  3,  15|         Już legnoł, śpi,~zmęcony - a kazał mi tu być,~tom przyszła -
294  3,  15|          mi tu być,~tom przyszła - a nie wiem, po co;~nic tu
295  3,  15|            po co;~nic tu dla mnie, a tu ide,~że tu tańczą - jak
296  3,  15|            i od chłopa, i od pana,~a ja byłam zakochana.~OJCIEC~
297  3,  15|          coraz bladsze~z umęcenia, a kręcom sie,~nie ustanom,
298  3,  16|           snu, z nocy?~PANNA MŁODA~A sen to miałam,~choć nie
299  3,  16|          kareta złota?~PANNA MŁODA~A tak - ta na śnie, nie dziwota,~
300  3,  16|          się, że siadam do karety,~a oczy mi sie kleją - o rety. -~
301  3,  16|       jakiesi murowane miasta - -~"a gdziez mnie, biesy, wieziecie?"~
302  3,  16|           mnie, biesy, wieziecie?"~a oni mówią: "do Polski" -~
303  3,  16|           oni mówią: "do Polski" -~A kaz tyz ta Polska, a kaz
304  3,  16|               A kaz tyz ta Polska, a kaz ta"~Pon wiedzą"~POETA~
305  3,  16|        może i szukać szkoda.~POETA~A jest jedna mała klatka -~
306  3,  16|           przyciaśnie.~POETA~- - - A tam puka?~PANNA MŁODA~I
307  3,  16|         nauka?~Serce - ! - ?~POETA~A to Polska właśnie.~
308  3,  17|          we widziadeł lesie.~POETA~A mnie to znowu teraz niesie~
309  3,  17|       wszystko na żart - - ?~POETA~A ot tak, jak leci czart~po
310  3,  17|      zeszła jeszcze noc.~PAN MŁODY~A trafiaj ty orły z proc,~
311  3,  17|         tam było cicho, spokojnie,~a jeśli gwarno i rojnie,~to
312  3,  18|     kożuchu, z wielką kosą w ręku)~A moi panowie tu.~PAN MŁODY~
313  3,  18|         Kosa!~Jaka piękna.~CZEPIEC~A bo nastawiona.~PAN MŁODY~
314  3,  19|            tą kosą, po co?~CZEPIEC~A tam ludzie sie szamocą~we
315  3,  19|              co wy, co to?~CZEPIEC~A spieszy mi sie z robotą,~
316  3,  19|      czekam~dalszego rozkazowania,~a pon sie nie wycniół i śpi.~
317  3,  19|           wycniół i śpi.~GOSPODARZ~A wam co się z kosą śni - - ?!~
318  3,  19|            pójść razem z chłopami,~a chłopi tu wsioscy już som~
319  3,  19|       CZEPIEC~Wy z nami!~GOSPODARZ~A wy wszyscy z kosami...?~
320  3,  19|            byśwa byli radzi z was,~a nie stójcie jak te ćmy~albo
321  3,  19|           sami rwiom:~chłopi, tak! A chłopi, tak!~POETA~- Jakiś
322  3,  19|            z kosami!~GOSPODARZ~Wy, a jako -?~POETA~Wiecież, kto
323  3,  19|           w myśli wczas.~GOSPODARZ~A! wstydzę się waszych słów~
324  3,  19|    rozpalili z naszych lic.~Panie, a cy pon pamięta~jak pon szeptoł
325  3,  19|           z naszych lic.~PAN MŁODY~A wy zaraz w rękę nóż.~CZEPIEC~
326  3,  19|          zaraz w rękę nóż.~CZEPIEC~A cóż czekać, cy jo tchórz?~
327  3,  19|   miarkujcie się w słowie.~CZEPIEC~A kiej słucho, niech sie dowie.~
328  3,  19|         Stroisz sie w te karazyje,~a jak trza sie mirzać z czego,~
329  3,  19|         sobie szyćko skryje.~POETA~A przecież się nic nie dzieje.~
330  3,  19|            nic nie dzieje.~CZEPIEC~A toć przecie wciąz mówicie,~
331  3,  19|       pchły, świecidła, rosę, ćmy,~a nie chcesz znać, co som
332  3,  19|         som sny.~POETA~Co on mówi- A to dziwne,~bo mi się to
333  3,  19|            rozesłać kazał wiciny -~a są tu za progiem ludzie,~
334  3,  19|         ubrał w dzwonki?~GOSPODARZ~A był także jakiś taki -~był
335  3,  20|     takiście są rozpaleni.~CZEPIEC~A tam, panie, się rumieni;~
336  3,  21|          Psiakrew - - jo mom stać,~a tu ludzie chcom się rwać.~
337  3,  22|     Zamknij, niech nie lazom baby.~A więc co to - co to, co - ?!~
338  3,  24|         niewyspani,~W izbach swąd, a we łbie dym.~
339  3,  27|       znaki, dają znaki!~PAN MŁODY~A cóż za świat jakiś taki;~
340  3,  32|        słuch.~GOSPODARZ~(do Poety, a słuchany przez wszystkich)~
341  3,  32| napowietrzny słyszą gdziesi?~POETA~A może we wichrach biesi~śpiewają
342  3,  33|           po chmurach konne.~ZOSIA~A powietrze takie wonne...~
343  3,  33|           wielkim pędem.~PAN MŁODY~A to graniczy z obłędem,~tyle
344  3,  33|          no mi ją do ręki.~CZEPIEC~A to juz nie lo panienki;~
345  3,  33|         inso.~GOSPODARZ~(do Poety, a słuchany przez wszystkich)~
346  3,  33|           dawał mi rozkazy, hasła,~a był w sprawach takich pilny,~
347  3,  33|       toście wy są z Wici?~CZEPIEC~A som ludzie rozmaici;~my
348  3,  33|            krzyczy w głos.~CZEPIEC~A! pon słucho! A! pon zmięk!~
349  3,  33|             CZEPIEC~A! pon słucho! A! pon zmięk!~POETA~Słuchać,
350  3,  33|       HANECZKA~(między Gospodarzem a Czepcem; przez łzy)~Czy
351  3,  33|          że Kraków ogniami płonie,~a MATKA BOŻA w koronie,~na
352  3,  33|             że Wernyhora tam leci,~a za nim tabunem konie!~PAN
353  3,  37|          Jaśkiem tropiący Chochoł; a teraz na skrzynię malowaną
354  3,  37|            CHOCHOŁ~To drugi CZAR!~(A zaklęte słomiane straszydło,
355  3,  37|        idąca muzyka weselna, cicha a skoczna, swoja a pociągająca
356  3,  37|             cicha a skoczna, swoja a pociągająca serce i duszę
357  3,  37|     usypiająca, leniwa, w omdleniu a jak źródło krwi żywa, taktem
358  3,  37|         JASIEK~(jest teraz kontent a dziwuje się)~Tyle par, tyle
359  3,  37|        Tańcuj, tańczy cała szopka,~a cyś to ty za parobka?~JASIEK~(
360  3,  37|           druzba, przeciem druzba,~a druzbie to w copce słuzba.~
361  3,  37|          CHOCHOŁ~(w takt się chyla a przygrywa)~Miałeś, chamie,
362  3,  37|          CHOCHOŁ~(w takt się chyla a przygrywa)~Ostał ci sie
363  3,  37|            broni, chyćcie koni!!!~(A za dziwnym dźwiękiem weselnej
364  3,  37|           Dech mu zapiera Rozpacz, a przestrach i groza obejmują
365  3,  37|         daremno chciał rozerwać; - a za głuchym dźwiękiem wodzą