Akt, Scena

 1  1,  17|           a jak oni potrzebują,~to ich u mnie jest bardzo wiele.~
 2  1,  19|            domyślają się wcale;~że ich tam czeka ogarek,~co im
 3  1,  25|           dla nich nowe rzeczy,~to ich z ospałości leczy.~CZEPIEC~
 4  1,  37|         luda zmieści?~POETA~Muzyka ich chwilę popieści;~duch taki
 5  2,  2 |           się odbywają czepiny. Po ich odejściu chwilę Isia sama
 6  2,  15| Przyszedłem tu do Wesela,~bo byłem ich ojcom kat,~a dzisiaj ja
 7  2,  24|         uszach mam te dzwony~ponad ich weselne grajki:~jęk posępny,
 8  2,  24|           poznali,~Bogiem powitasz ich kołem,~a wtedy przykaż im
 9  3,  2 |               PANNA MŁODA~Ostawcie ich, podźcie już.~POETA~Ciekawy
10  3,  37|        drużby poczyna:)~CHOCHOŁ~To ich Lęk i Strach tak wzion,~
11  3,  37|     bladość lica przyobleko; -~jak ich zwolnić od tych mąk?~CHOCHOŁ~
12  3,  37|      poodpasuj szable z pęt,~zaraz ich odejdzie Smęt.~Na czołach
13  3,  37|         ciska za piec drzewca)~Nik ich ta nie najdzie stąd.~CHOCHOŁ~
14  3,  37|           im się w nos.~JASIEK~Już ich odszedł Smęt.~CHOCHOŁ~Już
15  3,  37|       tupocą buty ciężkie - taniec ich tłumny, że zwartym kołem
16  3,  37|         granie, ino granie,~jakieś ich chyciło spanie...?!~(Dech