Akt, Scena

 1  1,  1 |   waszej parafii~świat dla was aż dosyć szeroki.~CZEPIEC~A
 2  1,  2 |   ogromnie prawdziwy,~wszystko aż do ram idealne.~ZOSIA~Widzę,
 3  1,  17| chłopom kredyt daje,~to mi się aż serce kraje,~bo to rzecz
 4  1,  19|    błoto po kolana,~od karczmy aż tu do dworu ; -~ach, ta
 5  1,  23|      na przysionku, w komorze,~aż do ślubu, aże do kobierca:~
 6  1,  25|        ziela,~które słońca żar aż spopiela -~przy tym ta ogromna
 7  1,  29|       CZEPIEC~Bo drzecie skóre aż miło.~ŻYD~Prawda jest, za
 8  1,  29|       Czepca)~Nie dam księdzu, aż zapłaci~swój dług.~KSIĄDZ~(
 9  1,  30|        wionie;~drżenie, gdzieś aż w ziemi łonie; -~par, który
10  2,  7 |     lecą - i nie śmieją ustać,~aż krew do ust pocznie chlustać~
11  2,  9 |  szczyt~i stać tam wśród krwi,~aż na ogromny głos~bladością
12  2,  19|     dość wczora,~ażem osłabła, aż prawie chora,~ino, że mi
13  2,  27|        oba sie chycili~uzdek - aż i dosiadł Stary.~GOSPODARZ~
14  2,  29|    szable, godła, herby, kosy,~aż na głowie wstają włosy,~
15  3,  23|    wyfurknęło przed sam nos~że aż Jaga krzykła w głos;~powietrze
16  3,  33|        wytężać, wytężać słuch,~aż się pocznie słyszeć ruch~