Akt, Scena

 1  1,  15|      nowe,~tylko że tak robią wszyscy.~POETA~Słucham, co to za
 2  1,  26| spodobała się panu.~Jednakowo wszyscy ludzie.~Ot, pany się nudzą
 3  2,  7 |     dzwon wschodził.~Patrzali wszyscy w górę,~a dzwon wschodził -~
 4  2,  24|     prawda żywa;~prawie że są wszyscy społem~u mnie przez to weselisko.~
 5  2,  24|       weselisko;~prawie że są wszyscy społem;~roześlesz wici przed
 6  2,  24|  skoro rzesza uklęknie,~niech wszyscy natężą słuch:~czy tętentu
 7  2,  26|       nie był od lat stu -~bo wszyscy wytężą słuch.~Ino nie zgub,
 8  2,  30|   GOSPODYNI, GOŚCIE Z MIASTA.~WSZYSCY~Co się dzieje??~Co się stało?~
 9  3,  19|     Wy z nami!~GOSPODARZ~A wy wszyscy z kosami...?~CZEPIEC~Jak
10  3,  24|       nim.~PANNA MŁODA~Wyście wszyscy niewyspani,~W izbach swąd,
11  3,  32|     mi świta; - świta w polu:~Wszyscy widzą jakieś cuda.~Sen -
12  3,  33|       u mnie Duch: Wernyhora!~WSZYSCY~Co ty mówisz, wszelki duch?!~
13  3,  33|      miał wrócić do tej pory.~WSZYSCY~Tego rana?!~GOSPODARZ~Tego
14  3,  33|      Tętni.~CZEPIEC~- Pędzi.~(Wszyscy w nasłuchiwaniu, pochyleni
15  3,  33|                               Wszyscy pochyleni, półklęczący,