Akt, Scena

 1  1,  9 | śkaradne śtuki?~PAN MŁODY~Myśmy takie samouki;~kochałem się po
 2  1,  16|    nitki wiło.~HANECZKA~A tu są takie Parki stare,~co nożycami
 3  1,  20|         mnie kiwa główką.~POETA~Takie tam drobnostki same.~
 4  1,  23|        to, co moje.~POETA~To są takie niepokoje ?~a co mnie tam
 5  1,  24|      orze, miele,~taka godność, takie wzięcie;~co czyni, to czyni
 6  2,  5 |        idzie z czoła...~MARYSIA~Takie zimno wieje z ust...~WIDMO~
 7  2,  6 |          MARYSIA~To światła sie takie kładą~po twarzy...~WOJTEK~
 8  2,  24|     szczęśliwą.~GOSPODARZ~A ot, takie złote żniwo,~złote pola -
 9  2,  24|       kiedy syny przeklną ojce,~takie jęczące ogrojce,~łez krwawiących,
10  2,  24|        żywo, jako żywo;~Waść mi takie dziwa prawi,~i to jako rzecz
11  2,  29|       jak szumienie na organie:~takie figury w koronie,~tacy pyszni
12  3,  16|      napotkałam na śnie diabła;~takie mi sie głupstwo śniło,~tak
13  3,  17|     POETA, PAN MŁODY.~PAN MŁODY~Takie zimno bardzo rano;~noc tę
14  3,  32|         obcesem~krzyczał słowa, takie słowa,~wytężałem cały słuch.~
15  3,  33|        konne.~ZOSIA~A powietrze takie wonne...~HANECZKA~Gonitwy