Akt, Scena

 1  1,  2 | DZIENNIKARZ~To nie komplement, to czuję~i tego bynajmniej nie tłumię.~
 2  1,  17|        córki,~że pan młody muzykę czuje.~PAN MŁODY~Pragnąłem widzieć
 3  1,  19|            doda.~PAN MŁODY~Tak to czuję, tak to słyszę:~i ten spokój,
 4  1,  19|        dawne coraz bladsze,~ja to czuję, ja to słyszę,~kiedyś wszystko
 5  1,  19|          chodzę boso,~od razu się czuję zdrowo,~chadzam boso, z
 6  1,  21|               pan to pisze, ja to czuję,~więc...~POETA~I czegóż
 7  2,  7 |          a teraz mi pachnie grób,~czuję trąd.~STAŃCZYK~Naści; rządź!~
 8  2,  20|        górne,~ale z tego co? - ja czuję,~muru głową nie przewiercę,~
 9  3,  2 |         pierwszy wstąpić muszę - ~czuję! psiakrew, serce czuję...~
10  3,  2 |            czuję! psiakrew, serce czuję...~POETA~Nie żarty, choroba
11  3,  2 |       kłuje;~wtedy w piersi serce czuję,~strasznie wiele odgaduję:~
12  3,  2 |      flaszka mi się przechyliła~i czuję, że wino kapie;~szkoda wina; -
13  3,  8 |    ciemności!~Oszaleć - bo wszędy czuję~ten ustrój poetyczności~