Akt, Scena

 1  1,  9 | radsze.~Toś już moja! Radość, szczęście!~Nie myślałem, że tak wiele.~
 2  1,  13|        jako chcesz, przecz. -~Szczęście każdy ma przed nosem,~a
 3  1,  21|     zawsze!~POETA~A gdyby tak szczęście łaskawsze~pożaliło się jej
 4  1,  23|  widzi, że patrzę~na piękno i szczęście cudze,~że nie moje to, co
 5  1,  23|     niepokoje ?~a co mnie tam szczęście moje~czy nie moje, a bierz
 6  2,  28|     Scęście w ręku!~GOSPODARZ~Szczęście, szczęście znalezione.~GOSPODYNI~
 7  2,  28|    ręku!~GOSPODARZ~Szczęście, szczęście znalezione.~GOSPODYNI~Ka?~
 8  2,  28|    Pod progiem na przysieniu;~szczęście w ręku.~GOSPODYNI~Cała złota,~
 9  2,  29|   Prawdziwieś do ręki wzięła;~szczęście swoje się szanuje,~czyli
10  2,  29|     czy z Nieba -~aleć jensze szczęście moje.~GOSPODYNI~Cóz ty godos,
11  3,  8 |    dłoń inna, przeklęta;~jest Szczęście, co się ze mną mija,~i Nieszczęście,
12  3,  9 |      to sie nawet chwali.~Ale Szczęście! - Jo już wim,~trza, żebyśmy