Akt, Scena

 1  1     | piosenki...~I cała uwaga osób, które przez tę izbę-scenę przejdą,
 2  1     |      Królowej, z Dzieciątkiem, które rączkę ku błogosławieniu
 3  1,  15|    Bałamuctwa w wielkim stylu,~które już przeżyło tylu,~różni
 4  1,  25|       pełno wszelakiego ziela,~które słońca żar aż spopiela -~
 5  2,  7 |      gasną coraz te pochodnie,~które do hajduków ręku~przywiązane
 6  2,  7 |      serce spodlone, niewolne,~które naszą krew zaprawia.~STAŃCZYK~
 7  2,  7 |      ci się błazeństwem duszy,~które nikogo nie skruszy,~które
 8  2,  7 |      które nikogo nie skruszy,~które zeżre siebie samo,~a trzewia
 9  2,  8 |        działa te, na te sieci,~które mają duszę w uwięzi,~że
10  2,  21|      stały się figurami ludne,~które się niełatwo zatrzeć dadzą.~
11  3,  1 |        jedne, to drugie drzwi, które ktoś od zewnątrz otworzy;
12  3,  8 |      mną mija,~i Nieszczęście, które mnie tuli.~MARYNA~Że to