Akt, Scena

  1  1     |      przesuną.~Przez drzwi otwarte z boku, ku sieni, słychać
  2  1     |            oknem wieniec dożynkowy z kłosów; - za oknem ciemno,
  3  1     |          drewniane stołki kuchenne z białego drzewa; przy tym
  4  1     |       kącie piec bielony, do maści z izbą; obok pieca stolik
  5  1     |      portret pięknej damy w stroju z lat 1840 w lekkim muślinowym
  6  1     |            oknem stary grat, fotel z wysokim oparciem. Nad drzwiami
  7  1     |       Matki Boskiej Ostrobramskiej z jej sukienką srebrną i złotym
  8  1     |         koronie polskiej Królowej, z Dzieciątkiem, które rączkę
  9  1     |    drewniany w długie belki proste z wypisanym na nich Słowem
 10  1,  1 |      rwiemy~ino do jakiej bijacki.~Z takich, jak my, był Głowacki.~
 11  1,  2 |            kozaczek;~jak zesiądzie z konika, jest smutny.~ZOSIA~
 12  1,  2 |           DZIENNIKARZ~Oto tak, tak z rozlewności~towarzyskiej.~
 13  1,  3 |           my.~RADCZYNI~Może któryś z panów zechce?~ZOSIA~Z nikim
 14  1,  3 |       któryś z panów zechce?~ZOSIA~Z nikim z panów tańczyć nie
 15  1,  3 |        panów zechce?~ZOSIA~Z nikim z panów tańczyć nie chcę.~
 16  1,  3 |             ZOSIA~My byśmy chciały z drużbami,~z tymi, co pawimi
 17  1,  3 |          byśmy chciały z drużbami,~z tymi, co pawimi piórami~
 18  1,  3 |          wesoła?~Odgarnij se włosy z czoła.~ZOSIA~Raz dokoła,
 19  1,  4 |           RADCZYNI~Radczyni~jestem z Krakowa.~KLIMINA~Macie syna.~
 20  1,  4 |          KLIMINA~Myślałam, pomówię z matusią,~toby wnuczka kołysała - ?~
 21  1,  6 |      Jasiek chciał tańcować,~tobym z Jaśkiem tańcowała - ?~JASIEK~
 22  1,  8 |          żem jest ze wsi, bom jest z chłopa.~Patrzą koso - zbędą
 23  1,  8 |           swoi, polska szopa,~i ja z chłopa, i wy z chłopa~PAN
 24  1,  8 |         szopa,~i ja z chłopa, i wy z chłopa~PAN MŁODY~Ksiądz
 25  1,  8 |         pelerynkę ?~PAN MŁODY~Może z konsystorza przecie~popatrzą
 26  1,  9 |          naszemu.~PANNA MŁODA~A no z duszy,~jak ci dobrze, niech
 27  1,  10|        nęci rozmaita.~MARYNA~A, to z nami kwita.~POETA~Kwita -~
 28  1,  10|        spokój miała.~POETA~Rozmowa z panienką młodą,~jak ją zwykle
 29  1,  10|       stylu skrzydełkowym;~rozmowa z panną upartą:~o miłości,
 30  1,  10|           kochaniu, co w tym, owym~z nagła się przejawić może; -~
 31  1,  10|           przejawić może; -~szepty z panną czarującą,~przez pół
 32  1,  11|      człowiekiem,~usiada się tylko z wiekiem...~PANNA MŁODA~Niby
 33  1,  12|       godos o tem.~P AN MŁODY~A ty z twoim sercem złotem~nie
 34  1,  12|         wali młotem,~jak cię widzę z tą koroną,~z tą koroną świecidełek,~
 35  1,  12|         jak cię widzę z tą koroną,~z tą koroną świecidełek,~w
 36  1,  12|         gorsecie,~jak lalkę dobytą z pudełek~w Sukiennicach,
 37  1,  15|         POETA.~POETA~Elektryczność z oczu bije.~MARYNA~Zgrzałam
 38  1,  15|            nic złego.~MARYNA~I nic z tego.~POETA~To zagadka?~
 39  1,  15|          POETA~Meduza.~MARYNA~Może z tego pan odgadnie~nowoczesny
 40  1,  15|           śpi wysoko,~pani wie coś z głuchych wieści;~nie dosięgło
 41  1,  15|           oko.~MARYNA~Rozumiem coś z wielką biedą,~nie dosięgło
 42  1,  17|            przed nos swój,~może co z tego będzie na inkszy raz.~
 43  1,  17|           był przecie kiedy~chciał z nią gadać - ?~PAN MŁODY~
 44  1,  17|            serce. -?~Po co się pan z chłopką żeni?~Są panny inteligentne.~
 45  1,  17|       wydają przeciętne.~Kocham te z Botticellego,~lecz nie chcę
 46  1,  18|            ta chałupa rozświecona,~z daleka, jak arka w powodzi~
 47  1,  18|            PAN MŁODY~Przyszła pani z nami potańcować;~jeśli pani
 48  1,  19|         RACHEL~RACHEL~Ensemble jak z feerii, z bajki,~ach, ta
 49  1,  19|      RACHEL~Ensemble jak z feerii, z bajki,~ach, ta chata rozśpiewana,~
 50  1,  19|        czuję zdrowo,~chadzam boso, z gołą głową;~pod spód więcej
 51  1,  20|        pani.~RACHEL~Może słóweczko z wymówką,~bo coś na mnie
 52  1,  21|         RACHEL~Ach, myśli pan, tak z niechcenia?~POETA~Trzask
 53  1,  21|    indywidualista.~POETA~Pani żąda z pierwszej ręki - ?~RACHEL~
 54  1,  21|       która co dnia świeża wzlata,~z wszystkiego fosforyzuje - - ~
 55  1,  22|           zawiłe,~miło snami uciec z życia,~sen, muzyka, granie,
 56  1,  23|            dźwięk, rymy~i że potem z tego idą dymy~po całej literaturze.~
 57  1,  24|      posuwisty~jak polonez; gdzieś z kazamat~jęk i zgrzyt, i
 58  1,  24|        jakoby złom granitu,~rycerz z czoła, ktoś ze szczytu~w
 59  1,  24|          GOSPODARZ~To tak w każdym z nas coś woła:~jakaś historia
 60  1,  24|         zbrodni swojej,~a serce mu z bolów pęka,~a on, z takim
 61  1,  24|       serce mu z bolów pęka,~a on, z takim sercem w zbroi,~zaklęty,
 62  1,  24|         GOSPODARZ~Tak się w każdym z nas coś burzy,~na taką się
 63  1,  24|      zawsze swojem;~to dawność tak z nami walczy.~Coraz pamięć
 64  1,  24|                   tak się w każdym z nas coś zbiera.~POETA~Duch
 65  1,  24|          oko; - - ~daleko, co było z bliska ?~serce zaryte głęboko,~
 66  1,  24|      GOSPODARZ~A bo chłop i ma coś z Piasta,~coś z tych królów
 67  1,  24|       chłop i ma coś z Piasta,~coś z tych królów Piastów -  wiele!~-
 68  1,  24|     przejęcie;~bardzo wiele, wiele z Piasta;~chłop potęgą jest
 69  1,  25|           nich nowe rzeczy,~to ich z ospałości leczy.~CZEPIEC~
 70  1,  25|          leczy.~CZEPIEC~Pan brat - z miasta - do nas znowu.~Jak
 71  1,  25|          ładniej, tam to brzydzij;~z miastowymi to dziś krucho;~
 72  1,  25|          na wsi jesce dusa,~co się z fantazyją rusa.~GOSPODARZ~
 73  1,  25|            chrzęści.~GOSPODARZ~Jak z tym Żydem...!~CZEPIEC~Tego
 74  1,  25|            bestyjo darła,~a to tak z całygo garła; -~było, jak
 75  1,  25|          odlazuje;~pojonby sie pon z kobitą,~swoja rola, swoja
 76  1,  25|            lato;~buduję se gniazdo z róż,~ciułam słomę z waszych
 77  1,  25|        gniazdo z róż,~ciułam słomę z waszych strzech,~przysiadam
 78  1,  25|         CZEPIEC~Weź pan sobie żonę z prosta:~duza scęścia, małe
 79  1,  25|        OJCIEC~Czegóż wy tak prosto z mosta~na panaście nastawali - ?~
 80  1,  26|        sami,~to sie pieknie bawiom z nami.~DZIAD~Bawiom, bawiom,
 81  1,  27|          do swojego szynkwasu.~ŻYD~Z weselem tyle hałasu,~że
 82  1,  27|           się gniecie tu.~DZIAD~On z miasta pan, ona chłopka,~
 83  1,  27|           miasta pan, ona chłopka,~z miasta het poprzyjezdzali,~
 84  1,  27|         miasta het poprzyjezdzali,~z chłopami się przywitali~
 85  1,  28|       akuratny,~to dlatego trzymam z nim.~ŻYD~Co do czego Żyd
 86  1,  28|  nieprzydatny,~to do takich rzeczy z groszem~zawsze się przyda.~
 87  1,  28|            bieda;~nic nie sprzedam z pustym koszem.~ŻYD~Bierę,
 88  1,  28|          Żyd pamięta.~KSIĄDZ~Pomów z Czepcem.~ŻYD~Chamy piją.~
 89  1,  28|          Chamy piją.~Kto by zadarł z tą bestyją?~
 90  1,  29|         ścirwo,~konic twój? Łżesz! Z nas się żywią,~ssają naszą
 91  1,  29|          do Księdza)~Ciewy, ciewy, z kiepskim rządem!~Toć to
 92  1,  29|            kiepskim rządem!~Toć to z waszej łaski ino~Mosiek
 93  1,  29|             za duży czynsz!~Spuści z czynszu ksiądz dobrodzij.~
 94  1,  30|            PAN MŁODY~Znam to tylko z opowiadań,~ale strzegę się
 95  1,  30|           jeszcze w ludzie,~że coś z tego przecie będzie;~rok
 96  1,  30|           i patrzymy,~czy co kiedy z tego będzie - ?~Ot, odmienia
 97  1,  30|          licha,~nie trza ustępować z drogi:~były bogi, będą bogi;~
 98  1,  32|      HANECZKA~Jeszcze będę tańczyć z Jaśkiem.~
 99  1,  36|        pani przestaje;~za pan brat z różami w ogrodzie;~za pan
100  1,  36|            w ogrodzie;~za pan brat z obłokami,~a ku swojej wygodzie~
101  1,  36|     wygodzie~chce pani za pan brat z poetami.~RACHEL~Ach, pan
102  1,  36|          będę sobie wyobrażać pana~z daleka,~a jak będę zakochana,~
103  1,  36|        śpiących drzew:~widać je tu z okienka;~więc, jak pójdzie
104  1,  36|           się przyciętej słomie,~a z krzaka smutek i cień~udzieli
105  1,  36|     pochyloną nad chochołem,~jakby z obrazu Bern-Dżonsa -~gdy
106  1,  37|          się stanie:~miłość płonie z lic.~PANNA MŁODA~Jako, jo
107  1,  37|            PANNA MŁODA~I po cóż te z Piekła duchy?~POETA~Niechaj
108  1,  38|            jeść i pić,~mozes sobie z nami kpić!~PAN MŁODY~Dla
109  1,  38|             kogo chcesz,~ciesz się z nami,~ciesz Godami!~PANNA
110  2,  1 |         kółko raz;~przyjrze im sie z komina.~GOSPODYNI~Nie bedzies
111  2,  1 |         bedzies kcieć jutro wstać;~z łózka trzeba wyganiać,~a
112  2,  2 |          zaświecają małe łojówki i z płonącymi świeczkami w rękach
113  2,  5 |            WIDMO~Zwabiło mnie echo z Tatr,~otom jest, otom jest,~
114  2,  5 |           jest,~zwabiły mnie głosy z chat,~do myśli mi przyszedł
115  2,  5 |     przyszedł gest~przypomnieć się z dawnych lat;~domek mój,
116  2,  5 |   wymagający,~przeszedłem niejedną z prób,~ale żebym ja był trup,~
117  2,  5 |          słuch,~zwabiły mnie głosy z chat.~MARYSIA~Ka twój grób,
118  2,  5 |            WIDMO~Taki smutek idzie z czoła...~MARYSIA~Takie zimno
119  2,  5 |          MARYSIA~Takie zimno wieje z ust...~WIDMO~Przytul mnie
120  2,  6 |          do lic~przyszła -~MARYSIA~Z twojego patrzenia;~przytul
121  2,  7 | błazeńskiej szacie;~wielki, bo wam z oczu zszedł,~błaznów coraz
122  2,  7 |           palą się hajduki w męce,~z własnego bolu się śmieją;~
123  2,  7 |             serce krwawi;~ale znać z Acana mowy,~że jest - tak -
124  2,  7 |     rozgrzeszenie~wziąć kapłańskie z cudzych zbrodni - ?~DZIENNIKARZ~
125  2,  7 |              Rozbrat wieczny~duszy z ciałem, ciała z duszą;~w
126  2,  7 |      wieczny~duszy z ciałem, ciała z duszą;~w nim się słabi kruszą -~
127  2,  7 |      strojem i nową odzieżą -~a ty z trupami pod rękę~będziesz
128  2,  7 |                A słyszałżeś kiedy, z wieży~jak dźwięczy i śpiewa
129  2,  7 |              zawisnął u szczytów~i z wyżyn się rozdzwonił:~głos
130  2,  7 |          odrośl od tych samych pni~z moich dni.~DZIENNIKARZ~Wolałbym
131  2,  7 |   Nieszczęście nareście~dobyło nam z piersi krzyku,~krzyku, co
132  2,  7 |            krzyku, co by był nasz,~z tego pokolenia. -~Ach, Sumienia,
133  2,  7 |          przy zielonym stoliku~czy z kobietami w gorączce~opętałeś
134  2,  7 |        status quo ante;~błazeństwo z tobą się zrosło.~STAŃCZYK~
135  2,  7 |             Szatan;~błazeństwem ja z tobą zbratan,~byłem ci duszą
136  2,  8 |            POETA.~DZIENNIKARZ~Może z mętów się dobędzie człowieka;~
137  2,  8 |         trud.~Młodości - wyrwi mię z cieśni,~oplatają mnie grzyby
138  2,  8 |            puchnąć poczniemy i tyć~z trucizny, którą nas leczą.~
139  2,  8 |            muzyka tak brzęczy,~jak z ula dzwonienie pszczół -~
140  2,  9 |  gwarnością, zawrotem~idzie ku nam z powrotem;~jakaś Przemoc
141  2,  9 |            Wracasz do dom ze snów, z dali...~RYCERZ~Z dali, hen
142  2,  9 |          ze snów, z dali...~RYCERZ~Z dali, hen z zaświatów, z
143  2,  9 |         dali...~RYCERZ~Z dali, hen z zaświatów, z prochów.-~Przeszedłem
144  2,  9 |           Z dali, hen z zaświatów, z prochów.-~Przeszedłem ogień,
145  2,  9 |     ponurych wichrów łkań~wstajesz z lochów, z prochów, skał...~
146  2,  9 |            łkań~wstajesz z lochów, z prochów, skał...~RYCERZ~
147  2,  9 |          Jagiełło,~tam to jest!! - Z pobojowiska~zbroica się
148  2,  9 |         drzewce powbijane do ciał,~z trupów zapora, z trupów
149  2,  9 |          do ciał,~z trupów zapora, z trupów wał,~rycerski zgotowiony
150  2,  9 |         tam chodź, tam leć!!!~brać z tej zbrojowni zbroje,~kopije,
151  2,  10|       skały sie padają~i w otchłań z łoskotem się walą.~PAN MŁODY~
152  2,  11|             nie żałuj,~pocałuj się z nami, pocałuj,~nie żałuj
153  2,  11|            nie żałuj,~dajże go nam z tej kieski!~HET'MAN~Ha,
154  2,  11|         dziś gospoda:~hulaj dusza, z wami zgoda.~CHÓR~Hulaj dusza,
155  2,  11|           zgoda.~CHÓR~Hulaj dusza, z nami w zgodzie,~potańcujemy
156  2,  11|           w gospodzie;~pocałuj się z nami, pocałuj,~nie żałujta,
157  2,  12|          pan, piekielny pan,~drwię z serdecznych ran.~Setkę lat
158  2,  12|           jesteś szlachcic, to się z nami pocałuj,~jesteś wolny!~
159  2,  13|           żreją -~serce mi wyjmują z trzew.~CHÓR~Zaprzedałeś
160  2,  14|            Tyle się przewlekło mar~z okropnym śmiechem Piekła...~
161  2,  16|          że co - ?~KASPER~Radź, co z nami - ?~KASIA~Kiej na ogrodzie
162  2,  18|           KASPER, KASIA, NOS.~NOS~(z flaszką i kieliszkiem)~W
163  2,  18|   Podziękować!~NOS~A teraz pocałuj z woli.~KASIA~Ej ta, cóz to ? ?~
164  2,  20|       ładne - to bardzo górne,~ale z tego co? - ja czuję,~muru
165  2,  21|       chwili na dworze~pani mi się z dala pokazała,~jak płomieniste
166  2,  21|            myśmy, cośmy to chcieli~z nim - ?~POETA~Myśmy lecieli~
167  2,  21|           prastare siły.~POETA~Hen z Tatr~przylatują ku mnie
168  2,  21|            Skrzydeł! - nad ten las z kamienia~ulecieć - w górę -~
169  2,  22|            pon, jakiś pon~zsiadają z siwka w podwórzu;~koń ogromniec...~
170  2,  22|            u siodła,~jak te dziady z Kalwaryje,~co nosą lire
171  2,  22|          sień.~GOSPODARZ~Bania się z gośćmi rozbiła~w ten weselny
172  2,  24|       ceremonii dość.~WERNYHORA~Ja z daleka - hen od kresów,~
173  2,  24|           Ichmość Panie?~WERNYHORA~Z daleka, a miałem blisko~
174  2,  24|           prości - mali.~WERNYHORA~Z daleka, a miałem blisko;~
175  2,  24|       GOSPODARZ~Co to u nich serce z miską;~przybieżali, powiadali,~
176  2,  24|           że Dziad stary,~że Dziad z lirą, brodą siwą...~WERNYHORA~
177  2,  24|           WERNYHORA~Ot, dziadzisko z siwą brodą.~Dawnoż było
178  2,  24|       ciche - kwitną, rodzą,~jedne z drugich same wschodzą:~złote
179  2,  24|       wschodzą:~złote żniwo, serce z miską;~nie trzeba szukać
180  2,  24|           się przy szklenie,~że to z drogi, tyle błoto;~lepiej
181  2,  24|            piorun po piorunie~bije z chmur, przez niebo łyska.~
182  2,  24|           tylko w marze:~Pan-Dziad z lirą...~WERNYHORA~Wernyhora.~
183  2,  24|     Wernyhora.~GOSPODARZ~Pan-Dziad z lirą - Wernyhora!~Wy mnie
184  2,  24|            koniu,~poprzed dom mój, z wieścią.~WERNYHORA~Słowem!~
185  2,  24|            ze Słowem!~WERNYHORA~Ja z Rozkazem.~GOSPODARZ~Rozkaz-Słowo! - - ~
186  2,  24|         nie posłyszą,~czy już jadę z Archaniołem - ?~GOSPODARZ~
187  2,  24|           kto pierwszy do Warszawy~z chorągwią i hufcem sprawy,~
188  2,  24|         chorągwią i hufcem sprawy,~z ryngrafem Bogarodzicy;~kto
189  2,  24|    Wszystko święte, wszystko żywo;~z daleka, a miałem blisko;~
190  2,  25|        Boże czego złego.~GOSPODARZ~Z daleka jechał, miał blisko;~
191  2,  25|            już jakaś wielka Zgoda.~Z daleka jechał, miał blisko -~
192  2,  25|            narodu!~GOSPODYNI~Widmo z Piekła!~gwałtu, rety, jesteś
193  2,  26|            JASIEK~Konia se odwiąze z szopy!~GOSPODARZ~Musi! Ważne
194  2,  26|         staną przed kaplicą~chłopy z ostrzem rozmaitem.~JASIEK~
195  2,  26|           rozmaitem.~JASIEK~Chłopy z kosą - dobra nasza!~GOSPODARZ~
196  2,  26|           Tajemnica!~JASIEK~Chłopy z kosą!~Same wichry mnie poniosą!~
197  2,  26|            duchem.~GOSPODARZ~A leć z mocą!~JASIEK~Hej!~GOSPODARZ~(
198  2,  26|            na podłodze)~Moja copka z pawim piórem.~GOSPODARZ~
199  2,  27|           na stepowym siwym koniu,~z lirą dzwoniącą u siodła:~
200  2,  28|    GOSPODARZ~Zwołać ludzi - spadło z nieba;~trza pokazać zgromadzeniu.~
201  2,  29|        cego - Scęście w ręku;~tego z ręki się nie zbywa,~w tajemnicy
202  2,  29|     szanuje,~czyli Piekła dar, czy z Nieba -~aleć jensze szczęście
203  2,  29|           hulaj dusza bez kontusza~z animuszem, hulaj dusza!!~
204  2,  30|       GOSPODARZ, GOSPODYNI, GOŚCIE Z MIASTA.~WSZYSCY~Co się dzieje??~
205  2,  30|        mało, tu wam mało,~a ot, co z nas pozostało:~lalki, szopka,
206  3,  2 |          tak pod sercem rwie,~może z tego będzie co; -~Wino,
207  3,  2 |       dzień wesela,~jużeś powalony z nóg.~NOS~Chciałem, żebym
208  3,  2 |            i to... męczeństwo:~żyć z tą pustką w duszy wieczną.~
209  3,  2 |    pójdziesz w tan.~NOS~Tańcowałem z Morawianką,~nikt jej nie
210  3,  5 |          Mój ta śpi.~CZEPCOWA~Telo z tym Weselem zachodu.~GOSPODYNI~
211  3,  5 |   GOSPODYNI~Niech sie ta pocieszom z młodu.~CZEPCOWA~Juści, ino
212  3,  5 |       człowieka,~co się nawesołuje z młodu;~późni ino cięgiem
213  3,  8 |            Myślę właśnie,~co dalej z anielstwem począć -~że do
214  3,  8 |         siądziemy - lokaj trzaśnie~z bicza - i wszystko...~POETA~
215  3,  8 |            i wszystko...~POETA~Jak z bicza trzask zgaśnie.~MARYNA~
216  3,  8 |            czepiało się moich nóg;~z tylum już zawracał dróg~
217  3,  8 |      ponurość się rodzi straszliwa~z krzewów i pni, i liści -
218  3,  9 |           KUBA~Wy macie pójść kajś z nim.~(tu wskazuje na Gospodarza).~
219  3,  9 |   Gospodarza).~CZEPIEC~(wskazując)~Z tym...~KUBA~(wskazując)~
220  3,  9 |            Moskali!~CZEPIEC~Co, ja z nim, z tym, co śpi - - ?!~
221  3,  9 |     Moskali!~CZEPIEC~Co, ja z nim, z tym, co śpi - - ?!~KUBA~
222  3,  9 |           a potem, jak se pogadali~z tym, co śpi - pon Jaśka
223  3,  9 |            ten pon - - ?~KUBA~Gość z Ukrainy,~jakiś okropnie
224  3,  9 |          wim,~trza, żebyśmy poszli z nim.~Słuchaj, Kuba, podź
225  3,  9 |            świciuł, zbierema się!~(z gestem w stronę Gospodarza)~
226  3,  11|        będzie - hę?~GOSPODYNI~Tylo z tegö, co z niczego;~kajś
227  3,  11|          GOSPODYNI~Tylo z tegö, co z niczego;~kajś sie zbiroł,
228  3,  12|             ale gdy pan sam ucieka~z posterunku - - ?~DZIENNIKARZ~
229  3,  12|          wiele - ?~DZIENNIKARZ~Tak z nudy.~Człowiek się tak w
230  3,  12|         bliscy, dalsi przyjaciele.~Z biegiem lat, z biegiem dni~
231  3,  12|        przyjaciele.~Z biegiem lat, z biegiem dni~ten umarł, tamtego
232  3,  12|       człowiek sobie marzy, śni,~a z nudów przywdziewa frak -~
233  3,  15|       MARYSIA~Ale tatuś nam pomogą z tą sprawą~grontów - do tej
234  3,  15|            te druhny coraz bladsze~z umęcenia, a kręcom sie,~
235  3,  16|        POETA~Panna młoda - ze snu, z nocy?~PANNA MŁODA~A sen
236  3,  16|         POETA~I od razu diabeł jak z procy,~i od razu kareta
237  3,  16|           tacy, co za to płacą;~że z jednego takiego bajania~
238  3,  17|            teraz niesie~ten wicher z nocy.~Określiłbym to tak,
239  3,  17|            MŁODY~A trafiaj ty orły z proc,~ja wolę gaik spokojny,~
240  3,  17|          mnie żona,~żebym miał kąt z bożej łaski,~maleńki, jak
241  3,  17|             co maluje Stanisławski~z jabłoniami i z bodiakiem~
242  3,  17|        Stanisławski~z jabłoniami i z bodiakiem~we złotawem słońcu
243  3,  18|       CZEPIEC.~CZEPIEC~(w kożuchu, z wielką kosą w ręku)~A moi
244  3,  18|           do bicia - cóż to będzie z tego?~CZEPIEC~Ano nastawiona
245  3,  19|            GOSPODARZ~(rozbudzony)~(z fotelu i z krzeseł, na których
246  3,  19|            rozbudzony)~(z fotelu i z krzeseł, na których leży)~
247  3,  19|            skrzeczy,~o czym- - cóż z tą kosą, po co?~CZEPIEC~
248  3,  19|           CZEPIEC~A spieszy mi sie z robotą,~juzem sie wycniół
249  3,  19|             GOSPODARZ~A wam co się z kosą śni - - ?!~CZEPIEC~
250  3,  19|        wstyd.~Pon mają pójść razem z chłopami,~a chłopi tu wsioscy
251  3,  19|          Zbierają się kole studnie z gościeńca~i przywalą się
252  3,  19|    zbajczyli przez długą noc? -~Ja z Wami?~CZEPIEC~Wy z nami!~
253  3,  19|              Ja z Wami?~CZEPIEC~Wy z nami!~GOSPODARZ~A wy wszyscy
254  3,  19|             GOSPODARZ~A wy wszyscy z kosami...?~CZEPIEC~Jak się
255  3,  19|        póki czas,~byśwa byli radzi z was,~a nie stójcie jak te
256  3,  19|          som,~jeźli nie pójdziecie z nami~to my na was - i z
257  3,  19|            z nami~to my na was - i z kosami!~GOSPODARZ~Wy, a
258  3,  19|        waszych słów~choć mi radość z waszych lic.~CZEPIEC~Wyście
259  3,  19|          to żarnych świc~rozpalili z naszych lic.~Panie, a cy
260  3,  19|           pożarnych świc~rozpalili z naszych lic.~PAN MŁODY~A
261  3,  19|    karazyje,~a jak trza sie mirzać z czego,~to pon w sobie szyćko
262  3,  19|         mówicie,~jeśli rozumiem co z tego;~ponoć nawet pierwsi
263  3,  19|           to tam szaleje~ta majaka z chmur i mgły,~ta majaka,
264  3,  19|        przesiewa się w dyjamentach~z drzew, jak wiszar w skalnych
265  3,  19|            tu jest ze dwiedzieście~z kosom, cepem, żelaziwem~
266  3,  19|           duze światy,~ponoś kajsi z Ukrainy;~przywiózł hasło
267  3,  19|        ludzie,~mogą świadczyć, jak z północka~słyszeli brząkanie
268  3,  19|          Ja słyszałem~od podwórza, z tego sadu.~POETA~Z tego
269  3,  19|       podwórza, z tego sadu.~POETA~Z tego sadu, spod jabłonki,~
270  3,  19|    wychodzi)~I stąd widzieć, bo to z bliska;~trza zobaczyć.~
271  3,  21|         pijany. - -~Ładnie wam tak z kosą w dłoni.~CZEPIEC~Psiakrew - -
272  3,  21|             wchodzi dwóch parobków z nastawionymi kosami; z tych
273  3,  21|    parobków z nastawionymi kosami; z tych Kasper w stroju drużby.
274  3,  22|           pon w sercu Boga,~to sie z nami zgodź.~GOSPODARZ~Czekaj,
275  3,  22|          ukryta~nie może się dobyć z głębi - -~coraz innych myśli
276  3,  25|           się czarnych wron~zerwał z pola, gdzieś z tych stron,~
277  3,  25|         wron~zerwał z pola, gdzieś z tych stron,~i z krakaniem
278  3,  25|             gdzieś z tych stron,~i z krakaniem wielkim goni;~
279  3,  25|        stroją.~PAN MŁODY~(ku oknu)~Z daleka już widać róż;~przypatrz
280  3,  25|        tych pierwszych zórz!~POETA~Z chmur się stawia jakby tron~
281  3,  32|           POPRZEDNI, WIELU CHŁOPÓW z kosami i różną bronią, poubieranych
282  3,  32|             Mgły się już rozwłóczą z pól;~będzie ranek śliczny -
283  3,  33|            PAN MŁODY~A to graniczy z obłędem,~tyle zwidzeń, dziwów
284  3,  33|       dziwów tyle;~jak to człowiek z czego byle~wysnuje znaczące
285  3,  33|       przypominam:~człowiek stary, z brodą siwą,~twarz owita
286  3,  33|            trzymaliśmy konia razem z nim;~koń był biały.~KUBA~(
287  3,  33|             GOSPODARZ~Lżej, opadła z piersi zmora. -~Słuchajcie -
288  3,  33|     kosynierom)~Boże, toście wy są z Wici?~CZEPIEC~A som ludzie
289  3,  33|            na gościńcu.~GOSPODYNI~(z drugiej izby)~Tyle luda
290  3,  33|    drzwiach)~Sami swoi!~GOSPODYNI~(z drugiej izby)~Som i z Toń.~
291  3,  33|   GOSPODYNI~(z drugiej izby)~Som i z Toń.~Cała pod Krakowem błoń~
292  3,  33|        ciemno~Jeszcze świt daleki, z dala~łuna zorna się zapala,~
293  3,  33|          ku dworcowi.~PANNA MŁODA~(z wykrzykiem)~Coraz nowi,
294  3,  33|          on sam, czy jedzíe społem~z kim - czy jest kto z nim- ? -~
295  3,  33|        społem~z kim - czy jest kto z nim- ? -~GOSPODARZ~Pokłońcie
296  3,  33|         ziem czołem:~ma przyjechać z ARCHANIOŁEM,~od gościńca,
297  3,  33|             Na zamku czeka KRÓLOWA~z Częstochowy.~POETA~Bracie,
298  3,  33|     półgłosem)~Spadły liście suche z drzew.~PAN MŁODY~(szeptem)~
299  3,  33|            dwie~ze sadu.~PAN MŁODY~Z ogrodu w sad.~PANNA MŁODA~
300  3,  33|           słychać...~POETA~(pewny, z dłonią przy uchu)~Wielki
301  3,  33|        GOSPODARZ~Cicho!~PAN MŁODY~(z uchem przy szybie okienka)~
302  3,  33|      prawda:~że Wernyhora tam leci~z Aniołem, Archaniołem na
303  3,  33|         GOSPODARZ~Strzymał, widać, z całych sił.~HANECZKA~(w
304  3,  34|           ostał mi się ino sznur.~(Z izby głębnej, od chwili,
305  3,  35|               Jak ci spadła czapka z piór.~JASIEK~Tom sie chyloł
306  3,  35|            miałeś, chłopie, czapkę z piór:~czapkę ze łba wicher
307  3,  35|      zmiótł.~JASIEK~Bez tom wieche z pawich piór.~CHOCHOŁ~Ostał
308  3,  36|           tak porozwierane -~syćko z rękami na usach,~dech im
309  3,  36|        wicher zwiał~bez tom wieche z pawich piór;~żebym chocia
310  3,  37|           JASlEK~Tak sie męcą, pot z nich ścieko,~bladość lica
311  3,  37|           CHOCHOŁ~Powyjmuj im kosy z rąk,~poodpasuj szable z
312  3,  37|            z rąk,~poodpasuj szable z pęt,~zaraz ich odejdzie
313  3,  37|             słyszeć się daje jakby z atmosfery błękitnej idąca
314  3,  37|         świeża: - melodyjny dźwięk z polskiej gleby bólem i rozkoszą
315  3,  37|          to ty za parobka?~JASIEK~(z ręką do czoła, jakby se
316  3,  37|             miałeś, chamie, czapkę z piór:~czapkę wicher niesie,~