Akt, Scena

 1  1,  21|     RACHEL~Przestałabym marzyć wtedy.~
 2  1,  22|     czar za światem! - ~jestem wtedy wszystkim bratem~i wszystko
 3  1,  25|     czy blisko burz ? -~Rośnie wtedy wszystko u mnie,~jak na
 4  1,  25|       to są swoi - - - ~ucieka wtedy za morze.~Jak tak sercem
 5  1,  25|        sercu skarga;~chce mieć wtedy szumne łoże~fal, gdzie szuka
 6  2,  7 | pocznie chlustać~ze znużenia - wtedy padną,~łzą nie pożegnane
 7  2,  24|   Bogiem powitasz ich kołem,~a wtedy przykaż im ciszą,~niech
 8  2,  26|    wrócisz, to se staniesz tu;~wtedy zadmij tęgo w róg,~to się
 9  3,  2 |       jak piję, to mnie kłuje;~wtedy w piersi serce czuję,~strasznie
10  3,  6 |    zacznie grać ten żal.~POETA~Wtedy pani weźmie szal~i przystanie
11  3,  33|        I przeżegna lirą niwy -~wtedy trzeba się pokłonić,~potem