Akt, Scena

 1  1     | świetlicy. Izba wybielona siwo, prawie błękitna, jednym szarawym
 2  1,  10|    myślałem, że coś świta,~pani prawie obrażona - ?~MARYNA~Czegoż
 3  2,  8 |    daleko,~a to jeszcze wczora, prawie wczora...~POETA~Cóżeś tak
 4  2,  19|        wczora,~ażem osłabła, aż prawie chora,~ino, że mi nie trza
 5  2,  21|  przeinacza widzenia.~RACHEL~Ja prawie że jestem w trwodze -~a
 6  2,  24|         jak ze snu prawda żywa;~prawie że są wszyscy społem~u mnie
 7  2,  24|         Dziś u Waści weselisko;~prawie że są wszyscy społem;~roześlesz
 8  3,  2 |      Niebezpieczno,~ach, to już prawie szaleństwo.~GOSPODARZ~(mrucząc)~...
 9  3,  2 |        straszno tam, tutaj źle;~prawie co dzień myślę o tem:~jak
10  3,  6 |    RACHEL~A moja muzyka~serca - prawie miłość do pana~najszczersza - - ?~
11  3,  33|    Cicho - świta, świta, zorze!~Prawie widno - to On - Boże!~On,