Akt, Scena

 1  1,  36|    pani ociec~na ten literacki ton.~RACHEL~Na wszystko dla
 2  2,  7 |    STAŃCZYK~Zaśpiewałeś kruczy ton;~tobież tylko dzwoni w głuszy~
 3  2,  7 |        o pękniętym sercu:~nasz ton. - Nad przepaścią stoję~
 4  2,  7 |      strute ?~uderzyłeś błazna ton:~moją nutę.~Kłam sercu,
 5  2,  9 |      RYCERZ.~POETA~Otwarła się toń!~Upomina się o swoje Umarła.~
 6  3,  2 | interesujące.~PAN MŁODY~Własny ton muzyka duszy;~ton, przez
 7  3,  2 |       Własny ton muzyka duszy;~ton, przez który dusza krzyczy.~
 8  3,  8 |         MARYNA~No ale któż~ten ton tak wysoki uciągnie? ? ~
 9  3,  25| wielkim goni;~taki był głęboki ton~w tym krakaniu czarnych
10  3,  33|        z drugiej izby)~Som i z Toń.~Cała pod Krakowem błoń~