Akt, Scena

 1  1,  17|   widzieć pannę Rachelę.~ŻYD~Ona przyjdzie sama tu;~mówiła,
 2  1,  17|  byłem, to nie zastałem.~ŻYD~Ona lubi te poety;~ona nawet
 3  1,  17|       ŻYD~Ona lubi te poety;~ona nawet chłopy lubi;~ona chłopom
 4  1,  17|       ona nawet chłopy lubi;~ona chłopom kredyt daje,~to
 5  1,  18|    ją to pan musi uszanować;~ona się ojca nie wstydzi.~PAN
 6  1,  27|       DZIAD~On z miasta pan, ona chłopka,~z miasta het poprzyjezdzali,~
 7  2,  5 |    dobiegnie, nie doleci...~(Ona przesłania oczy ręką, on
 8  2,  24|     zaraz się poradzę żony -~ona swoim chłopskim sprytem...~
 9  3,  2 | przecie mnie na litość stać:~ona chłopka, a ja pan,~jak się
10  3,  2 |     włos długi Morawianki,~a ona poszła po szklanki;~no,