Akt, Scena

1  1,  19|        wszystko młode,~znalazłem żywą urodę,~więc wdecham to życie
2  1,  36|         spojrzę, to widzę~poezję żywą zaklętą,~tę świętą,~i tym
3  1,  36| szczęśliwa:~że święta i dla mnie żywa.~POETA~Ze świętymi pani
4  2,  9 |       urojenie~przyoblekło szatę żywą.~RYCERZ~Krwi, krwi pragnę,
5  2,  24|   GOSPODARZ~To jak ze snu prawda żywa,~chwila dziwnie osobliwa.~
6  2,  24|   GOSPODARZ~To jak ze snu prawda żywa;~prawie że są wszyscy społem~
7  2,  24| kościołem?~to jak we śnie prawda żywa.~Któż mnie darzy tym zaszczytem;~
8  3,  33|           W pokłon głowy, prawda żywa,~Widmo, Duch, Mara prawdziwa.~
9  3,  37|       omdleniu a jak źródło krwi żywa, taktem w pulsach nierówna,