Akt, Scena

1  1,  13| jednakie wołanie.~A jak kto ręką sięgnie po co, a nie dostanie?~
2  1,  24| studni.~A gdy wody czerpnie ręką,~to mu woda się zabrudni.~
3  2,  5 |         Ona przesłania oczy ręką, on zaś jej, nagły, dłoń
4  2,  7 |     te pozakładał pęta~i że ręka, co przeklęta,~była swoja. -
5  2,  9 |   mój!!~POETA~Żelazem owita ręka,~żelazem zakryta skroń.~
6  2,  9 | szczęka,~żelazna więzi mnie ręka.~RYCERZ~Na koń, zbudź się,
7  3,  8 |   światło ciska;~jest jakaś ręka święta~i jest dłoń inna,
8  3,  37|    ty za parobka?~JASIEK~(z ręką do czoła, jakby se chciał