Akt, Scena

1  1,  10|    Żeby mi tak rzekła która,~sercem już dysponująca,~tak po
2  1,  12|      P AN MŁODY~A ty z twoim sercem złotem~nie zgadniesz, dziewczyno-żono,~
3  1,  24|    bolów pęka,~a on, z takim sercem w zbroi,~zaklęty, u źródła
4  1,  24| strojem, dawnym krojem,~a ze sercem zawsze swojem;~to dawność
5  1,  25|      wtedy za morze.~Jak tak sercem co zatarga,~to ostanie w
6  2,  24|      Mości~dom, gdzie ludzie sercem prości.~GOSPODARZ~Wasza
7  3,  2 |      widzi,~coś mnie tak pod sercem rwie,~może z tego będzie