Akt, Scena

 1  1     |          i pstre desenie; wytarta już i wyblakła. Pod oknem stary
 2  1,  1 |         myślę, ze panowie~duza by juz mogli mieć,~ino oni nie
 3  1,  4 |         ledwo że wkoło spojrzała,~już by mi synów swatała - ?~
 4  1,  7 |            na roli?~Czyście sobie już posiali?~KLIMINA~Tym ta
 5  1,  8 |           MŁODY~Ksiądz dobrodziej już niebawem~będzie nosić pelerynkę - ?~
 6  1,  9 |           PANNA MŁODA~Przeciem ci już wygodała.~Przecież ci mnie
 7  1,  9 |           do kochania radsze.~Toś już moja! Radość, szczęście!~
 8  1,  9 |       syty, nigdy zadość;~taka to już dla mnie radość;~całowałbym
 9  1,  10|          tak rzekła która,~sercem już dysponująca,~tak po prostu: "
10  1,  10|          kościele.~POETA~Byłby to już Amor w klatce.~MARYNA~Lis
11  1,  11|      dobrodziej,~wdał się Pan Bóg już w tę sprawę~i ten wszystko
12  1,  14|          MARYNA.~RADCZYNI~A panny już bez pamięci,~widzę, hulają.~
13  1,  15| Bałamuctwa w wielkim stylu,~które już przeżyło tylu,~różni więksi,
14  1,  16|           miłość uszanować.~ZOSIA~Już ja tam swoje będę woleć.~
15  1,  17|      wolno - a to ładny krój -~to już było.~PAN MŁODY~No, to jeszcze
16  1,  17|     wesele, to mu basuję.~ŻYD~No, już ja wiem od mojej córki,~
17  1,  21|        parę brząkła~Muza pani - a już błyski - ?~RACHEL~Pan sądzi,
18  1,  22|    wszystko niańczy w bladze ?~to już tak po uszy sięga,~Los:
19  1,  24|        królów Piastów -  wiele!~- Już lat dziesięć pośród siedzę,~
20  1,  25|         go hukne w pysk,~myślołem juz, że sie stocył,~on sie ino
21  1,  29|           było!~CZEPIEC~Obmył sie juz, nic nie bedzie,~szyćko
22  1,  36|          inszy który;~skarżył się już pani ociec~na ten literacki
23  1,  36|          POETA~I chochoła!~RACHEL~Już pan wierzy?!~Już to pana
24  1,  36|           RACHEL~Już pan wierzy?!~Już to pana zajęło:~słoma, zwiędła
25  1,  36|          się panna w szal - ~więc już adie?!~RACHEL~Nie dorosłam
26  2,  1 |        Trza rozbirać dzieci spać,~już północno godzina.~ISIA~Mnie
27  2,  2 |         KLIMINA~(w drugiej izbie)~Juz cepiny, juz cepiny,~podciez
28  2,  2 |        drugiej izbie)~Juz cepiny, juz cepiny,~podciez tam, podciez
29  2,  2 |      cepiny,~podciez tam, podciez juz,~na męzatki szyćkie mus.~(
30  2,  5 |          O mój Boze, Boze mój,~to juz ciebie tocy gad.~WIDMO~Zwabiło
31  2,  5 |                          potem to już mus mnie iść:~mus mnie woła,
32  2,  7 |           ciągle stąpa.~STAŃCZYK~(już był usiadł)~Domek mały,
33  2,  7 |         dni.~DZIENNIKARZ~Wolałbym już stokroć razy~policzone dni~
34  2,  7 |          Ach, Sumienia, Sumienia!~Już było tych prawd bez liku~
35  2,  10|      skrzydlate szelki~założyć,~a już wstanie któryś wielki,~już
36  2,  10|        już wstanie któryś wielki,~już wstanie jakiś polski święty.~
37  2,  12|        ogień, ogień pali -~przecz już nic nas nie ocali,~ani król,
38  2,  15|       pyskuj, nie powtarzaj. - - ~Już, już wiedzą o tym w niebiosach.~(
39  2,  15|          nie powtarzaj. - - ~Już, już wiedzą o tym w niebiosach.~(
40  2,  16|        Kasie chycić za co.~JASIEK~Juz bym do wos nic nie cuł -~
41  2,  18|       patrzcie go,~ledwo przysed, juz by kcioł.~NOS~Adie, druhna,
42  2,  19|         PANNA MŁODA~Och, mójeśty, juz nie mogç tańcować,~a tańce,
43  2,  23|     zawrzes - tam se gwarzcie,~jo już mom tych tańców dość;~a
44  2,  24|    Rozkaz-Słowo! - - ~Dawno serce już gotowo~tem wezwaniem piorunowem.~
45  2,  24|         tętentu nie posłyszą,~czy już jadę z Archaniołem - ?~GOSPODARZ~
46  2,  25|           tajemnicy.~GOSPODYNI~Ka już posed - -  ?~GOSPODARZ~Precz
47  2,  25|         zwiastun, Wernyhora!~Tam! już jakaś wielka Zgoda.~Z daleka
48  3,  1 |           jest ciemny).~(Wszystko już odtąd mówione półgłosem).~
49  3,  2 |          wszystko mi się przykrzy już;~koło serca mi się studzi,~
50  3,  2 |      MŁODY~Niebezpieczno,~ach, to już prawie szaleństwo.~GOSPODARZ~(
51  3,  2 |     przyjacielu,~tych prawdziwych już niewielu.~NOS~(układa się
52  3,  2 |          żyć.~GOSPODYNI~A podźcie juz, niechze śpiom.~NOS~Tom
53  3,  2 |       MŁODA~Ostawcie ich, podźcie już.~POETA~Ciekawy stan takich
54  3,  2 |        przyjdą.~GOSPODARZ~Czy oni już raz stąd wyjdą!~Nie tłuczcie
55  3,  2 |          fotelu i krzesłach i tak już śpiący obaj pozostają).~
56  3,  8 |   Pięknieję w tej samotności;~pan już, widzę, przypiął skrzydła,~
57  3,  8 |            przypiął skrzydła,~pan już upoetyzował chwilę~i dom
58  3,  8 |       wesele i gości.~POETA~Tak - już wszelakie straszydła,~cały
59  3,  8 |           oczach świeci,~jakbyśmy już coś widzieli -?~POETA~Może,
60  3,  8 |   czepiało się moich nóg;~z tylum już zawracał dróg~dla mgieł,
61  3,  9 |  prędziuśko zmówili,~że jak stary już skońcyli,~tośmy ledwo odskocyli~
62  3,  9 |       chwali.~Ale Szczęście! - Jo już wim,~trza, żebyśmy poszli
63  3,  15|        potem, jak sie pobierą,~to już mnie do nich nic,~niech
64  3,  15|       OJCIEC~Ka twój mąż?~MARYSIA~Już legnoł, śpi,~zmęcony - a
65  3,  17|           mi fantazja zbladła,~bo już się była układła~do snu
66  3,  18|     CZEPIEC~Aha, bratku, mom cie.~Juz sie obrazy skońcyły;~panom
67  3,  19|        sie garną, kupią;~może idą już - pon śpią!!~Zaspane ślipia.~
68  3,  19|     chłopami,~a chłopi tu wsioscy już som~gotowi - i stoją tam!~
69  3,  19|            CZEPIEC~Tam w Krakowie już wszystko gotowe.~GOSPODARZ~
70  3,  19|        podwórze wyjść i stać;~tam już ludzie som,~co sie sami
71  3,  19|          coś to - coś tu było,~co już o tym mnie mówiło -~lecz
72  3,  25|          MŁODY~(ku oknu)~Z daleka już widać róż;~przypatrz się,
73  3,  26|          się roi.~GOSPODARZ~Ha! - już stoją!~POETA~Tyś widziała -~
74  3,  28|           dmucha stronę~i co było już widome,~już, zdaje się,
75  3,  28|      stronę~i co było już widome,~już, zdaje się, pojawione,~staje
76  3,  32|         do Panny Młodej)~Mgły się już rozwłóczą z pól;~będzie
77  3,  33|          ją do ręki.~CZEPIEC~A to juz nie lo panienki;~Sprawa
78  3,  36|                  SCENA 38.~JASIEK~Juz świtanie, juz świtanie -~
79  3,  36|          38.~JASIEK~Juz świtanie, juz świtanie -~tu trza bydłu
80  3,  37|           uczynił wszystką rzecz)~Już ni majom kos.~CHOCHOŁ~Rozśmiej
81  3,  37|     Rozśmiej im się w nos.~JASIEK~Już ich odszedł Smęt.~CHOCHOŁ~
82  3,  37|         ich odszedł Smęt.~CHOCHOŁ~Już nie mają pęt.~JASIEK~Chwytajom
83  3,  37|      Chwytajom sie w tan.~CHOCHOŁ~Już nie czują ran.~JASIEK~Zniknoł