Odslona, Sprawa

 1     I,  III  |       kanonik i patron nadęty,~Ten poprawiał pońcosek, ów ściskał
 2     I,  VI   |       proszę mi pozwolić, by w ten dzień wszpaniały~Ręce moje
 3     I,  VII  |     Kto podle przed nim klęka,~Ten nie wart względów Nieba.~
 4     I,  VII  |        zewsząd cisną tłumem,~W ten czas i rozum się zmieni.~
 5     I,  VII  |      Więcej tem można zarobić.~Ten, kto się z wami pobrata,~
 6     I,  XI   |        szuka turkawek.~Oj, już ten nie dla ciebie przysmaczek
 7     I,  XIII |      szeptanie,~Te jej gróźby, ten upór, już wiem, s kąd pochodzi~(
 8     I,  XIII |      cłek rospali cały.~Węgiel ten natura daje,~Pses niego
 9     I,  XIV  |  łajdaka.~BARDOS  ~(n. s.).~O, ten człowiek wcale się nie zda
10     I,  XV   |    teraz tedy pójdźmy,~I dzień ten w wesołości powszechnej
11     I,  XVIII|     wsyscy, idźmy śmiało,~Nich ten będzie zawstydzony,~Kto
12    II,  I    |       choć casem licha sprawa,~Ten ma słusność, co wygrawa.~
13    II,  II   |   tutaj w tę krzewinę;~Właśnie ten pniaczek bardzo mi będzie
14    II,  III  |      na niej jedną nogą, chwyć ten drut kręcony,~Prędzej, bo
15    II,  III  |       zapłatą.~BARTŁOMIEJ~Ales ten cud?~ ~
16    II,  IV   |  Bracia moi, słuchajcie! świat ten jest zepsuty,~Są na nim
17    II,  IV   |    takim byłem,~Powiem wam, że ten figiel którego użyłem~Nie
18    II,  IV   |     pojęli.~Wiedźcie tylko, że ten drut, przez drogę ciągniony,~
19   III,  I    |        nim zyć wiernie,~Ale mi ten Stach serce, tak pali niezmiernie,~
20   III,  II   |    głowa,~Jakie tam dziwowiska ten Skubent wyprawił!~I pogodził
21   III,  II   | Wreście, djabeł to rozumie,~Co ten cłowiek mądry umie.~DOROTA~
22   III,  III  |   zakońcono,~Jus my w zgodzie. Ten skubent, co to tu~Był z
23   III,  V    |     Tak jest.~BASIA  ~(n. s.).~Ten cłowiek chyba carownikiem,~
24   III,  VII  |    były,~Ale nie wiem, dlacego ten ul pozuciły.~BARDOS~Może
25   III,  VII  |        Jać im dogadzam.~DOROTA~Ten ras, jak mi się upiece,~