Odslona, Sprawa
1 I, I | Oto do ojca pójdziewa,~I nim górale psypłyną,~Padniem
2 I, II | mu wyraźnie,~Ize ja się z nim nie draźnie,~Ale mu sceze
3 I, II | tak cartowsko zyciem z nim gotowa,~Ze mu za jeden tydzień,
4 I, II | idź prędzej.~JONEK~Idę. Nim staną górale,~Ja tu s całą
5 I, VII | trzeba:~Kto podle przed nim klęka,~Ten nie wart względów
6 I, VIII| stary,~Młoda zonecka nad nim psewodzi bez miary.~BARDOS~
7 I, IX | pewnie rywal Stacha, bieżmy, nim czas minie.~Trzeba mu tu
8 I, XI | rozumie, że panna młoda przed nim stoi, a tu baba za każdem
9 I, XVII| rozumnych nawet odurzono nieraz,~Nim człowiek, do dzisiejszej
10 II, II | przez całą drogę,~Jak się nim trąci któren, czy w rękę,
11 II, II | mi będzie wygodny,~Bo w nim dobrze zakryję całe me działanie,~
12 II, III | góry,~Czarci latają nad nim!~MORGAL~Aj! aj!~BARDOS~Już
13 II, IV | ten jest zepsuty,~Są na nim tak beszczelne i podłe filuty,~
14 II, VI | Bardos (sam, patrząc za nim)~BARDOS~W tym wieku jeszcze
15 II, VII | BASIA~A tom się musiała~Z nim minąć.~BARDOS~Czy tak tęsknić
16 II, VII | BASIA~Bo tes i jabym za nim skocyła we wodę,~Scęśliwąbym
17 II, VII | wodę,~Scęśliwąbym była z nim choć o suchym chlebie.~BARDOS~
18 III, I | jus i nareście, chciała z nim zyć wiernie,~Ale mi ten
19 III, V | się wyjść nie odważała,~Nim otworzę, bo wszystko zepsujesz.~
20 III, IX | Doroto~Bądź nam rada.~BARDOS~Nim jeszcze siądziemy do stołu,~
21 III, IX | z dobrej woli~Juz się z nim połącys,~Nie sukaj obcej
|