Odslona, Sprawa

 1     I,  I   |        korowody~Są furdą, jezeli mas słowo panny młody.~STACH~
 2     I,  I   |    kręcis, tsaskas łepsko bicem,~Mas tes dwa morgi gruntu, dwa
 3     I,  I   |      najlepiej między parobkami,~Mas i kozuch skalmieski, buty
 4     I,  II  |          choć po kole.~JONEK~Nie mas jej, chwila temu, posła
 5     I,  II  |          nią, wsak ty druzba, ty mas tańce wodzić.~JONEK~Podchlebiaj
 6     I,  VIII| pseklęcie.~On, nie on? Jakze się mas, mój Panie skubencie?~Cós
 7     I,  VIII|         Waspan swoje perswazyje,~Mas wielki rozum, to ją psekonas.~
 8     I,  XI  |           ze mnie kochas, bo tes mas co kochać we mnie,~Psypatrzno
 9     I,  XI  |   wychwala.~MORGAL~Panienko, nie mas u nas zadnego Górala,~Co
10     I,  XV  |    Pozostali~DOROTA~Zjes djabła, mas ta teras, będzie tutaj biedy,~
11    II,  III |        nie bałamuci.~BRYNDUS~Nie mas w tem nic dziwnego ześma
12    II,  V   |     potrzeba.~STACH~A jakby mnie mąs złapał, dałzebym se chleba.~
13    II,  VII |       Otós widząc, ze z nami nie mas go u tsody,~Myślałam, ze
14   III,  II  |   Bryndus, Jonek.~DOROTA~Jak się mas, Jonku? a nasi?~JONEK~Za
15   III,  VII |       oćmiło? Cy?~DOROTA~Ach mój mąs, uciekaj!~STACH  ~(n. s.)~