Odslona, Sprawa

 1     I,  I   | świecie,~Ale jego zonecka, oj, ta, zadną miarą~Nie pozwoli
 2     I,  I   |    JONEK~Cy tak? no, wejcie to ta~Psycyna, ze ci Basi nie
 3     I,  II  |      staną.~BASIA~A to niech i ta staną.~STACH~To cie wej
 4     I,  VII |        przyczyną!~S ciebie to, ta dysputa była wtenczas dana.~
 5     I,  VIII|         Powiedzcie mi, jak się ta wasza miłość zawiązała~I
 6     I,  VIII|   zasypiać tych gruszek.~Rzecz ta nie cierpi zwłoki. ~(głośno)  ~
 7     I,  XV  |        DOROTA~Zjes djabła, mas ta teras, będzie tutaj biedy,~
 8    II,  III |      bydła nie zwrócicie,~Tedy ta sama straszna niewidoma
 9    II,  IV  |   jedna piękna, rozumna nauka,~Ta robi w człeku skutki któreście
10    II,  IV  |       stań na górze,~I obracaj tą korbą.  ~(Stach idzie)~A
11    II,  IV  |        tu,~Tę rękę podaj Basi, tą dotknij się drutu.~(Gdy
12    II,  V   |      pozuciły.~BARDOS~A gdzież ta wierzba stoi?~STACH~Psed
13    II,  VI  |         Dobry mi podaje~Sposób ta wierzba: muszę z nią pierwej
14   III,  VII |      Stachem siedziała.~DOROTA~Ta niecnota wsyściutko teras