Odslona, Sprawa

 1     I,  I   | Nieinacej, mój Stasienko,~Teras widzę dokonale,~Zeć to oni są
 2     I,  III |         odchodzi.)~STACH~Prózna widzę nadzieja, cós tu teraz pocnę,~(
 3     I,  VII |     dadzą sławę i dobre mienie,~Widzę, że próżne było moje omamienie.~
 4     I,  VIII|         to tam idzie, chce snać widzę spocąć~I siadł se. ~(przypatrując
 5     I,  VIII|         to ty się żenisz?~Bo tu widzę wesele.~STACH~To wej mój
 6     I,  XII |     BARDOS~No, moi przyjaciele, widzę, że tu trzeba~Dopomodz wam,
 7     I,  XIII|         mój bracie,~Wy się, jak widzę, bardzo ze Stachem kochacie;~
 8     I,  XIII|   wsystkie zmoze junaki.~BARDOS~Widzę, twa ciotka miała wielkie
 9     I,  XIII|        BARDOS~Cicho, bo już tam widzę zaczęte hałasy. ~(hałas
10     I,  XV  |         s.)~Stachu, już ty jej, widzę, inaczej nie zbędziesz,~
11   III,  II  |        s tego,~Ale otós i nasi, widzę Stasia mego.~ ~
12   III,  VII |       Bartłomiej.~BARTŁOMIEJ~Co widzę,~Cy mnie co oćmiło? Cy?~