Odslona, Sprawa

 1     I,  VII|       człek poczciwy w biedzie.~Lecz rozum górę bierze,~Tym sobie
 2     I,  VII|        Szczęście jeszcze wyżej,~Lecz gdy chęć nie ustawa,~Wnet
 3     I,  VII|     Mnie, chociaz głód dojmuje,~Lecz duszy mej nie szkodzi,~Śpiewaniem
 4     I,  XII|         gdy stała przed sienią,~Lecz ważną miałem wtenczas przeszkodę,
 5    II,  III|          Idzie pomiędzy swoich, lecz wszyscy uciekają od niego.)~
 6    II,  IV | prawdziwy, ni djabelska sztuka,~Lecz jest to, jedna piękna, rozumna
 7    II,  V  |        Szczęśliwym już oglądać, lecz niebespieczeństwo;~Wisi
 8    II,  V  |       zobaczyć~Zechce pszczoły, lecz mu będę tak majaczyć,~Że
 9    II,  VII|        BASIA~Ej! nic to.~BARDOS~Lecz tak biegać szkodzi.~BASIA~
10   III,  IX |         żyją tylko z kałamarza.~Lecz im się często, chłodno i