SPRAWA IV

Ciż sami i Miechodmuch wpadając.

MIECHODMUCH

Czud? gdzie czud? ja go widzieć muszę.

Usłyszałem z daleka wołające głoszy:

Czud! czud! aż mi od strachu powstały włoszy.

Biegłem jednak co żywo widzieć to zjawienie,

Bo jestem bardzo ciekaw, na każde zdarzenie,

Ksiądz Pleban, nie największe ma teraz intratki,

Gdyby nam się więc jaki czud objawił rzadki,

Mielibyśmy oferty, wota, fundaczyje,

Dopierobym sobie żył, nie tak, jak dziś żyję!

Byłyby tu kapłonki, o wej i barany

I pieniążki.

JONEK

A kajześbył dotąd kochany

Miechodmuchu? Do chaptes wnedeckiś się zjawił,

A kiej się bić tsa było, Wasmość się niestawił.

MIECHODMUCH

Prawda, że się za górę pod krzaki szchowałem,

Ale za to z daleka komenderowałem.

A potem, wszak ja przecie osoba kościelna,

Radzić wojnę a bić się, to jest rzecz oddzielna.

My, kiedy tego trzeba, wojnę zapalamy,

Ale się sami na sztych nie sztawiamy.

JONEK

Daj go Bogu! to jakieś wygodne ustawy.

BARTŁOMIEJ

Był to cud razem strasny i cud do zabawy.

BARDOS

Bracia moi, słuchajcie! świat ten jest zepsuty,

Są na nim tak beszczelne i podłe filuty,

Którzy, widząc, żeście są prostacy po trosze,

Zmyślonemi cudami ściągają wam grosze.

Byście więc nie sądzili, że ja takim byłem,

Powiem wam, że ten figiel którego użyłem

Nie jest to cud prawdziwy, ni djabelska sztuka,

Lecz jest to, jedna piękna, rozumna nauka,

Ta robi w człeku skutki któreście widzieli,

Alebyście wy tego za rok nie pojęli.

Wiedźcie tylko, że ten drut, przez drogę ciągniony,

Tak jest pewnym a silnym ogniem napełniony,

Że, kto się go, czy ręką, czy nogą dotyka,

Całego, jakby piorun natychmiast przenika.

Ażebyście wierzyli, że ja was nie durzę,

Zaraz was doskonale i jasno przekonam.

JONEK

Ej, prosiemy Wasmości.

WAWRZYNIEC

Prosiem, pokas to nam.

WSZYSCY

Prosiemy!

BARDOS

Zaraz. Stachu, idź tam, stań na górze,

I obracaj tą korbą. 
(Stach idzie)

A wy, dzieci moje

Pobieźcie się do koła, a wszyscy za ręce.

BASIA

Ej, kiej strasno.

JONEK

Nie bój się.

MIECHODMUCH 
(śmiejąc się).

O szerce zajęcze!

BARDOS

Pan Miechodmuch niech pierwszy stanie.

MIECHODMUCH

Kiej się boję.

BASIA

A ze mnie się WPan śmiał?

BARDOS

Wstydź się, stań jeno tu,

Tę rękę podaj Basi, tą dotknij się drutu.

(Gdy się dotykają drutu, krzyczą wszyscy)

Aj! aj!

BARDOS

Otóż i po wszystkiemu, niechaj wam to służy

Na zdrowie, to czyści krew.

JONEK

Oj! co to za dziwy!

BRYNDUS

Cłek o tem ani myślał.

MORGAL

Toć, jak cud prawdziwy.

BARDOS

A jednak, nie jest cudem, ale czas się dłuży,

Powróćcie wszyscy razem w radości do domu,

A gdy was zwodzić zechcą, nie wierzcie nikomu.

Wy bierzcie bydło wasze, wy złączcie się z niemi,

Razem dzisiaj wieczerzać i tańczyć będziemy.

GÓRALE

Zgoda!

WAWRZYNIEC

Mądryćto cłek z Waspana.

BARDOS

Gdy tak rozumiecie,

To tę małą naukę odemnie przyjmiecie;

Niech ona silniej, niźli ogień w tej iskierce,

Dotknie umysły wasze i rospali serce.

ŚPIEWKA

Żyjcie w zgodzie i pokoju,

Nie dajcie się gorszyć światu.

Nie ma zysku w takim boju,

Który czyni krzywdę bratu.

Bóg nas wszystkich równo stwarza,

Równo nam się kochać każe,

Tego zawsze upokarza,

Kto bliźniego krwią się maże.

(Wszyscy powtarzają i odchodzą.)