Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |     ukazały się drzewa ciemne, aleje, budynki, światełka w majątku
 2  1,  5 |      tego wniósł, że już minął aleję. Droga tam szła na mały
 3  1,  7 | siniejące w dali na horyzoncie aleje w Derstawicach, radośnie
 4  1,  7 |        jego głową dersławickie aleje. Olbrzymie lipy z prawieków,
 5  1,  10|        okna widać było głęboką aleję, która dokądś, jakby w ziemię,
 6  2,  5 |       wyrazy. Wlepiała wzrok w aleje niewidoczne, których głębokie
 7  2,  6 |   droga szła przez modrzewiowe aleje, przez jaworowe ulice i
 8  2,  13|   wiatr od Wisłoki i odwieczne aleje wydały z głębin swych głos
 9  2,  17|     wszystkie zajadle pędzić w aleję. Głowy przyjaciół ociężale
10  2,  20|      już zapadał, gdy weszli w aleje parku.~Rafała ogarnął teraz
11  2,  20|   kilka kart i znalazł "swoją" aleję. Artysta usiłował pochwycić
12  2,  20|       dlaczego wybrała pani tę aleję? W Grudnie były miejsca
13  2,  21|       wspominać moją w Grudnie aleję, jak ją dotąd wspominałam.
14  3,  1 |  twardo zasypiać. Nieskończone aleje topoli, które już nowe na
15  3,  3 |      przebiec chłodne, mroczne aleje drogi pampeluńskiej, wyjechać
16  3,  6 |     tajemnicze półmroki. Tylko aleje starych lip na piaszczystych
17  3,  7 |       Minął noga za nogą dolne aleje, wszedł na górną i obok
18  3,  10|    Wjechali w szeroką brzozową aleję prowadzącą do dworu. Stare