Tom, Rozdzial

 1  1,  4 |    spotykał się z młodszą siostrą, Zofką, idącą w grubych butach,
 2  1,  4 |        stycznia, w niedzielę rano, Zofka, ulubienica rodzicielska,
 3  1,  4 | kościołkiem w Sulisławicach, znowu Zofka Rafałowi szepnęła do ucha:~-
 4  1,  7 |          Zdrowi.~- A siostrzyczki: Zofka, Anusia?~- Zdrowe...~- Zdrowe...
 5  1,  16|             gdyby nie siostra, nie Zofka. Za ogrodem, który pokrywał
 6  1,  16|      zastał przy źródełku siostrę. Zofka przez czas jego nieobecności
 7  1,  16|       długie srebrnozielone włosy.~Zofka zarumieniła się, sczerwieniała
 8  1,  16|           kwiatu. Po pewnym czasie Zofka podniosła się i nie powiedziawszy
 9  1,  16|           Zbudził go szelest... To Zofka skradała się na palcach,
10  1,  16|              Powiedz mi - gwarzyła Zofka - to on nieboszczykowi bratu
11  1,  16|             szepnął.~W owej chwili Zofka spojrzała na niego i podniosła
12  1,  16|     odwrócił się, choć słyszał, że Zofka idzie za nim podśpiewując.
13  1,  16|           gadasz o tym księciu?...~Zofka zerwała wysoko rosnący prześliczny
14  1,  16|       spłonął.~- Spojrzyj - mówiła Zofka - czy nie jest najpiękniejszy
15  3,  12|            wypełzłe ledwie patrzą. Zofka! Ogromna kobieta, na pół
16  3,  12|            podglądają...~Tymczasem Zofka minęła powtórnie w sposób
17  3,  12|     rozległ się przeraźliwy krzyk. Zofka buchnęła we drzwi. Rafał