Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |          nagich skarpach pełza z wysoka i wyciąga kolczaste, żebracze
 2  1,  1 | północnej wiosny, które spadły z wysoka na ziemię i rozprysły się
 3  1,  2 |      przebranego za straszydło z wysoką szyją jak u żyrafy i ruchomą
 4  1,  2 |         ukazała się duża, pusta, wysoka i doskonale oświetlona sala.
 5  1,  5 | szczęścia raz jeszcze. Oto jakaś wysoka, niedosięgła troska, coś
 6  1,  9 |         Teraz inne przemawiały z wysoka. I dziwna rzecz! Jedne wchłaniały
 7  1,  12|    szerokość. Zatrzymano się pod wysoką skałą wapiennego szczytu
 8  2,  1 |   talerze felczerskie strącone z wysoka, którymi ktoś wydzwaniał
 9  2,  14|          cyrkumstancje...~- Zbyt wysoka godność jak na chudopacholski
10  2,  24|         się z nich nie utworzyła wysoka aż pod kopułę a elastyczna
11  2,  24|          że wali w nią z góry, z wysoka młot-samogrzmot. Szedł polem-lasem
12  2,  24|          Wiślańską na południu i Wysoką na zachodzie. O istnieniu
13  3,  1 |         z żółtym. Czapka na łbie wysoka, granatowa, sukienna, pikowana.
14  3,  3 |      walczącą na murze. Trwała i wysoka pochmurówka z cegły zamykała
15  3,  3 |        schodów bomby puszczone z wysoka. Przeraźliwy ich błysk rozłamał
16  3,  6 |     Obadwaj skoczyli na ziemię z wysoka. Biegli do koni chwytając
17  3,  6 |       Baśka, wspiął się dęba i z wysoka runął na przednie kolana.