Tom, Rozdzial

 1  1,  5 |    ruchem Rafał rozwarł pięść i wszystkimi palcami, silniej niż sęp
 2  1,  5 |          Gruby pień wrósł w nie wszystkimi korzeniami, między odkryte
 3  1,  7 |      serca wszystką mocą duszy, wszystkimi siłami ciała. Z wolna te
 4  1,  8 |      Rozchylone usta śmiały się wszystkimi zębami. Po chwili zwrócił
 5  1,  13|       do nich, znalazł kącik za wszystkimi i ciekawie słuchał. Patrzał
 6  1,  13|           Ty jeden cierpisz nad wszystkimi obiektami, jakie oczy widziały?
 7  1,  17|      zadrżały w swych zawiasach wszystkimi futrynami. Szyby żałośnie
 8  1,  17|        razem zlecenie i czekał. Wszystkimi siłami ciała starał się,
 9  1,  17|        uczuł, że jest tu między wszystkimi sam, sam jeden czuwający.
10  2,  1 |       Masz słuszność. Ja nie ze wszystkimi zabierać zwykłem... Mam,
11  2,  5 |      żalu ani tęsknoty.. Gardzę wszystkimi słowy twoimi wysnutymi ze
12  2,  9 |         oczyma, całym mózgiem i wszystkimi nerwami skoki lisa, sztuki
13  2,  20|    blasku miesięcznym to lśniła wszystkimi lodami, to gasła w cieniach.
14  3,  2 |         cieszył się na równi ze wszystkimi przemokłymi i zziębłymi
15  3,  9 |    ściętych u samego odziemka i wszystkimi gałęziami w dół zwrócone.
16  3,  10| przyjacielu, patrzaj no! Z lasu wszystkimi, zda się, jego międzydrzewnymi
17  3,  16|       Leży sam jeden przed wami wszystkimi, a nad nim słońce niezbłagane.