Tom, Rozdzial

 1  1,  2 |  wypowiedziała panna Helena, nie wiadomo, czy do swej towarzyszki,
 2  1,  2 |          jak maczuga, grożąc nie wiadomo komu. Naprzeciwko niego
 3  1,  3 |          jak powiew gorączki nie wiadomo skąd wychodzący, snuły się
 4  1,  7 |          nowe, o których nic nie wiadomo, czym są: czy miłością,
 5  1,  8 |     mówiąc w głębi ducha, że nie wiadomo, co w owej chwili odchodzący
 6  1,  8 |     chwili odchodzący czyni, nie wiadomo, czy nie żegna się z polami,
 7  1,  8 |        rozpaczy, walki, głos nie wiadomo czyj... Czasem zlatująca
 8  1,  10|          z szeptem:~- Eli...~Nie wiadomo wszakże było, czy potępia
 9  2,  1 |          Litwie! Kłamco, drżyj ! Wiadomo przecie, żeś się dorobił
10  2,  10|       gdzie jest i jaka... komuż wiadomo?... Zdało mu się tylko przez
11  2,  14| naddunajskiej stolicy?~- Nic nie wiadomo. Aj, Nekando, Nekando! żebyś
12  2,  21|   gniewem.~- Jak to? Czyż ci nie wiadomo? Byłem, byłem na balu.~-
13  2,  21|          No, nas przewiózł, więc wiadomo.~- Nie wiem, co i jak gadają.
14  3,  7 |        stać na nogach.~- Czy nie wiadomo księciu, gdzie się obraca
15  3,  9 |    palisad, stoki bez darni. Jak wiadomo, wycinki przed narożnikiem
16  3,  15|      trzech "sposobach" już było wiadomo, czy należy kawalera ogieniaszkiem
17  3,  15|      sobą przednie wino.~- O, to wiadomo...~- Minę ma jak byk przeznaczony