Tom, Rozdzial

 1  1,  2 |         rozpuku, zaznajomieni z tobą wskutek tego zdarzenia;
 2  1,  7 |    Zdrowe... Mama tu do mnie za tobą nie przyjedzie?~- Nie.~-
 3  1,  7 |            I nie pożegnał się z tobą?~- A nie, bo nawet... muszę
 4  1,  8 |        Chciałbym częściej być z tobą, Piotruś. Tu pusto w tych
 5  1,  8 |     miłości jednej, pospólnej z Tobą, niech wyznam na łonie Twoim
 6  2,  5 |       jest wyższy nade mnie, to tobą za to właśnie  gardzę!~Jeśliś
 7  2,  5 |        jest lepszy ode mnie, to tobą gardzę po stokroć!~Nie chcę,
 8  2,  7 |     jeszcze nie wiesz, co się z tobą za chwilę stanie...~I oto,
 9  2,  14|     abominacją, czy nie jadą za tobą niemieckie bety i kołyski.~-
10  2,  14|         Ech, Rokito! nie będę z tobą rozmawiał. Rafał, chodź
11  2,  17|             Tam ja się poznał z tobą... Zatoko moja, zatoko...
12  2,  17| legionach.~- Mówże waćpan, co z tobą - nastawał Cedro.~- Jam
13  2,  21|        duszy! Umieram z żalu za tobą... księżniczko!~Złożyła
14  3,  5 |       już najadł - jadę!~- My z tobą! - wrzasnęli oficerowie.~
15  3,  6 |   materii gadałeś. Cóż ja mam z tobą zrobić?~- Jako zwyczajny
16  3,  7 |    powinność... Nie wiem, czy z tobą mogę mówić jeszcze jak dawniej.
17  3,  7 |     jakiekolwiek wymówki. Bóg z tobą. Rad jestem, że wracasz