Tom, Rozdzial

 1  1,  7 |       położył dłoń na rękojeści szpady... Matka i córki chodziły
 2  1,  8 |       kadeckie czasy? Lekcje na szpady u Mamina Dechamps? A Chillet
 3  1,  14| doskonałe aż do tej chwili niby szpady wyborowe, i nagle rozlatujące
 4  1,  17|        duszy, a dłonią rękojeść szpady. Odszedł stamtąd. Ale dalej
 5  1,  17|         Stanął w szeregu, dobył szpady i postępował obok działa.
 6  1,  17|          co się dzieje; wyrwali szpady. Sparli się brat w brata
 7  1,  17|        W milczeniu poczęli bić. Szpady ich trzaskały w karabiny
 8  2,  1 |   Gintułtem. Zląkł się walki na szpady. Ze strachu umarł... Niemiłe
 9  2,  3 |       dotyka jego piersi końcem szpady. Głos tak łagodny poprzedniego
10  2,  3 |         Dozorco! przyłóż koniec szpady do serca zuchwałego! Każ
11  2,  3 |         pierś swą oparte ostrze szpady w tym miejscu, gdzie bije
12  2,  3 |     kierowali przeciw niemu swe szpady, uszykowali się we dwa szeregi,
13  2,  3 |      Stojący w szeregu trzymali szpady w ręku.~Najprzewielebniejszy
14  2,  3 |        Mistrz.~Wszyscy schowali szpady do pochew. Nareszcie zasłoniono
15  2,  18|         ich skrzyżowały się jak szpady przysięgających. Nakryli
16  3,  6 |  powtórzony. Mignęły oficerskie szpady jak jedna. Linia bojowa
17  3,  15|   Jerozolimskich pod strażą tej szpady. ~- Chodź ze mną do kraju... -