Tom, Rozdzial

 1  1,  8 |       ryczeć i wyrywać z pochew szable. Tegoż dnia wzięli się do
 2  1,  17|        nie puścił, choć nad nim szable zawisły. Głos mu zaparło.
 3  2,  22|  miejscu, krócicę w prawą rękę, szablę w drugą i postawił go z
 4  2,  22|        na nich z ukrycia. Piki, szable, sztucery co kto miał -
 5  2,  24|          zabij!~Dragony wyrwały szable i w bój! Rafał co tchu w
 6  3,  1 |      wdziewaj szlufy, przypasuj szablę oficerską!..." A na to Pawlikowski
 7  3,  3 |       cichu. Wysoko przytroczył szablę. Ręce miał wyciągnięte,
 8  3,  6 |   piersi...~Świsnęły oficerskie szable, wyrwane z pochew jak jedna. -
 9  3,  6 |   zwarty, żołnierski tłum. Miał szablę wśród świstu szabel i począł
10  3,  6 |         strzelając i tnąc się w szable, otoczyła go kupa bezładna
11  3,  6 |         tu na rożnie nie pieką. Szable toście sobie potoczyli na
12  3,  6 |      Gwarzył mu wciąż w oczy:~- Szable sobie wyostrzyli ,jak brzytwy!
13  3,  6 |         na niego, inny podniósł szablę. Rafał zdarł swego konia
14  3,  14|      pistolety, wysoko przypiął szablę i sam jeden poszedł w miasto.
15  3,  14|         pasa. W lewą garść ujął szablę. Słyszał obok siebie i za
16  3,  16|        włożył mundur, przypasał szablę, zarzucił płaszcz i pojechał
17  3,  16| przyjaciela. Wyciągnął z pochwy szablę swą i koniec jej twardo