Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |      rajtuzów. Twarz jego była straszna, o kolorze dymu, który ją
 2  1,  3 |       bladość twarz mu okryła. Straszna wściekłość zionęła z oczu.~-
 3  1,  6 |     nie pyta, ino gra. Hale, o straszna godzino! O północku drzwi
 4  1,  7 |     wilczych zabliźniły się, a straszna jakaś choroba, która z tego
 5  1,  8 |    siebie stwarzająca, jedyna, straszna strasznych żywota: - Oto
 6  1,  10| podniecającą mękę-uwielbienie. Straszna praca, niewysłowione katusze
 7  1,  14|       i w cios z wolna zmienia straszna myśl: Napaść na wybrzeża
 8  1,  14|     celu napełnia ziemię swoją straszną, niezmierzoną sławą. Ale
 9  2,  1 |     przy szopie zgładzić swoją straszną szpadą, wsławioną w dwunastu
10  2,  5 |         Stała teraz nad ziemią straszna i urocza, mocna a nieprzemożona,
11  2,  6 |        go zabił. O, panie mój! Straszna morda wilcza i białe kły
12  2,  11|         zerwała się zamieć tak straszna, że obaj podróżni zwątpili
13  3,  1 |       Krzysztofa. Była dziwnie straszna owa samotna wieża na wysokości.
14  3,  6 |      rozkaz. A tak... Jakaż to straszna rzecz przeżyć dziecko! Serce
15  3,  6 |       wioski. Tam także wrzała straszna walka. Austriacy wdzierali
16  3,  11|   blasku ognistym, zgrzybiała, straszna, jakoby grobowiec, na$ który
17  3,  11|     okrzyk jak trzask piorunu. Straszna trwoga włosy mu zjeżyła