Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |       świszczą ponad konarami skrzydła orłowe i sęp tylko kiedy
 2  1,  1 |    Złożyłem się i palnąłem.~- Skrzydła też to miał, skrzydła! Jezus
 3  1,  1 |         Skrzydła też to miał, skrzydła! Jezus ci Maryja... -wtrącił
 4  1,  2 |      uczucia jakoby na ptasie skrzydła. Koń niósł go wskroś tych
 5  1,  5 |       siłą, śmigała jak ptak, skrzydła orle mający u każdej pęciny,
 6  1,  7 |     rozszerzały przezroczyste skrzydła i mdlejąc, wijąc się z żalu,
 7  1,  17| zasłaniał cofanie się prawego skrzydła ku Vigaccio, a generał-adiutant
 8  1,  17|   kominów załopotały strącone skrzydła sadzy.~- Jesteś... - wyszeptał.~
 9  2,  8 |     zrębach podobnych do piór skrzydła pancernego rycerza, chwiały
10  2,  12|     coraz bardziej ku jadącym skrzydła rozległe szerokiego lasu.
11  2,  21|  wspaniałe dźwięki porwały na skrzydła swoje nowe postanowienie
12  3,  1 |   kolumnę i atakował z lewego skrzydła, Utarczki trwały przez całą
13  3,  1 |     na ziemi! Te niezmierzone skrzydła gór, których prędkimi oczyma
14  3,  6 | Michałowicach i od pierwszego skrzydła, z miejsca, gdzie stała
15  3,  6 |       roztrącone przed chwilą skrzydła Austriaków wciąż się zestępują
16  3,  6 |       Jęk ludzki podaje duszy skrzydła, krzyk rozpaczy podjudza
17  3,  7 |    został naczelnikiem lewego skrzydła i że osłania niziny Powiśla