Tom, Rozdzial

 1  1,  5 |         Bardzo się boję.~Rafał schylił głowę. Wargi jego znalazły
 2  1,  5 |       uderzenie krwi do głowy. Schylił się, ręce wsparł na łęku,
 3  1,  5 |       mu z głowy czapkę. Rafał schylił głowę i uczuł wnet, że ma
 4  1,  6 |       słowo więdło na wargach. Schylił się do widma z szeptem:~-
 5  1,  8 |       Chowając ją do kieszeni, schylił się i znacząco powiedział:~-
 6  1,  8 | zbliżył się do zwłok kapitana, schylił się... Po chwili syknął
 7  1,  11|        podbechtaniem wiedziony schylił się i obiema rękami porwał
 8  1,  17|        był przy drugim dziale. Schylił się, wlepił oko w dioptrę
 9  2,  1 |  zjawił się we drzwiach. Nisko schylił wypudrowaną głowę... Wymienił
10  2,  11| wysławiają. Duch mój poznał...~Schylił się jeszcze bardziej, zgarbił.
11  2,  18|      półzawarte, usta zacięte. Schylił się pomału i ujął ręce dziada,
12  2,  21|  Dragon stanął w strzemionach, schylił się i dobrze, szczegółowo,
13  3,  2 |  beczułką malagi, kiedy ksiądz schylił się; zaczął podnosić alby,
14  3,  6 |       tulejek. Pierwszy szereg schylił lance grotem w piersi wroga,
15  3,  6 | świeczkę w blaszanym lichtarzu schylił się sapiąc nad pierzynami.~-
16  3,  6 |   leżących ludziach.~Olbromski schylił się, żeby przez mrok dymu
17  3,  14|  powietrza. W tej samej chwili schylił się i porwał z ziemi olbrzymią