Tom, Rozdzial

 1  1,  3 |         odkrytą, po której teraz samemu iść wypadnie.~Słyszał nierówny,
 2  1,  7 |         że to w nim samym, sobie samemu śpiewa ów niewysłowiony
 3  1,  7 |        rzucić się tu na ziemię i samemu zostać w ciągu długich dni
 4  1,  7 |       dalej a dalej, dziwiąc się samemu sobie, uczuciom, które się
 5  1,  8 |      sobie mieć wszystko, trzeba samemu dumną głową przewyższyć
 6  1,  8 |      Michcika czy kuchcika. Jemu samemu krzywdę czynisz, bo go dźwigasz,
 7  1,  8 |        Zamieniłem się w byt obcy samemu sobie, nie istniejący w
 8  1,  8 |           Jestem jak świat sobie samemu nieznany, przemierzły dla
 9  1,  12|        co chwila przeciwko niemu samemu ostrze bolesne zwracała,
10  1,  14|    ludziom, tylko samej tyranii, samemu zdzierstwu, samemu oszustwu.~-
11  1,  14|      tyranii, samemu zdzierstwu, samemu oszustwu.~- Doskonale! Tylko
12  1,  16| księżniczka. Nadobny kwiat sobie samemu pięknością przyświecał w
13  2,  21|     wzniosłej i pięknej melodii. Samemu zdawało się, że tworzy i
14  2,  22|      mówiło się to figurément... Samemu! - odparł kapitan niestropiony
15  2,  24|         mu w tył rękę. Wraz jemu samemu kilku ciosami obezwładnili
16  3,  3 |  przesadzić mur ogrodowy i pójść samemu między szańce hiszpańskie
17  3,  4 |        durnia... Tylko żeby choć samemu! Wśród trupów obcych żołdaków