Tom, Rozdzial

 1  1,  2 |      krzyknął drugi ściągając z ramion zwierzchni kożuch.~Po chwili
 2  1,  5 |       kiedy znowu zniżał się do ramion, nie doznał już oporu.~Uszy
 3  1,  10|       nim widok ślicznej szyi i ramion ż lekka odkrytych, wzniesionej
 4  1,  13|   okryty kurzawą, zwisał z jego ramion, kapelusz był mocno naciśnięty
 5  1,  13|     zaczął ściągać z olbrzymich ramion kurtę, przypominającą mundur
 6  2,  2 | stracenia go z oczu, wydarcia z ramion? Cóż jest gorszego pod słońcem
 7  2,  3 |    Wyskoczył z sanek, zrzucił z ramion szubę i śmiało wszedł za
 8  2,  14|         Cedro zrzucił płaszcz z ramion i objął Trepkę serdecznie
 9  2,  20|        ust i chciwą ręką nagich ramion. Była także zachwycającą
10  2,  21|    powyżej kostek. Długie aż do ramion rękawiczki osłaniały obnażone
11  3,  3 |      brzuch. od jednego zamachu ramion. Ksiądz zgiął się wpół i
12  3,  3 |     dwadzieścia rąk czepiło się ramion, nóg, bioder, kolan. Podbito
13  3,  6 |  chustkę? Hy?~Ranny wzruszeniem ramion pokazywał, że nie rozumie.~-
14  3,  6 |      oficerowie, zachlastani do ramion ciepłych płaszczów i utytłani
15  3,  6 |         bez czapki, mokry aż do ramion. Szedł na oślep przez zorane
16  3,  8 |         z szeroko wyciągniętych ramion Wisły. Wózek szybko pomykał
17  3,  9 | wychodzącej zza przedpiersiów i ramion barkanu. Wskazał wodzowi