Tom, Rozdzial

 1  1,  4 |         srogie zaczął lekceważyć. Owszem, pragnął, żeby go bili,
 2  1,  7 |         mogła, żeby tam pojechać. Owszem, musiała udawać, że do tej
 3  1,  12|          tego połączenia się, ale owszem pociągnąć malkontentów ku
 4  1,  14|       potężniejszego od monarchy. Owszem, wygląda na to, czym zapewne
 5  1,  16|         wówczas, gdy ją wytropił. Owszem, na twarzy jej malowała
 6  2,  12|          smakuje. Okazało się, że owszem, jako tako. Wobec tego nalał
 7  2,  14|       jeszcze Krzysztof.~- A nie, owszem - i o motylicę zawadzają...~-
 8  2,  14|        wytępi w Stokłosach? A no, owszem, niechże przychodzi ze swoim
 9  2,  21|       chce, niech idzie sam. Ależ owszem, niech idzie, nawet niech
10  2,  21|          od kul dragońskich! Ależ owszem, niech - cha, cha! - idzie
11  2,  21|         Jeśli żyć będę, wszelkich owszem dołożę starań, żeby skrycie
12  2,  22|          każę wydać karty drożne. Owszem, w Częstochowie jest sześciuset
13  2,  22| wyrozumiałym uśmiechem ciągnął:~- Owszem, owszem, jest to bardzo
14  2,  22|      uśmiechem ciągnął:~- Owszem, owszem, jest to bardzo zacna myśl
15  2,  22|          i rzekł:~- A no, dobrze, owszem... O ile ty, kapitanie...~-
16  3,  3 |           przykrości tego zawodu. Owszem, odszukał w nim pewien szczególny
17  3,  8 |          nie ustąpić! Ani piędzi. Owszem napaść!~- Dobra rada... -