Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |     przednią łopatkę kozła.~Nagle olbrzymia czapa mokrego śniegu runęła
 2  1,  3 |           Daleko, daleko widział. Olbrzymia, szeroko rozlana woda Wisły
 3  1,  3 |      płynęła wprost na łódź tafla olbrzymia jak strop wielkiej sali,
 4  1,  3 |           bo uczuł, że to cała ta olbrzymia kra ugina się pod nimi i
 5  1,  7 |      widok. Wznosiła się z bagien olbrzymia głowa porosła tatarakiem,
 6  1,  11|          Kiedy niekiedy zjeżdżano olbrzymią hurmą ludzi do pierwszego
 7  1,  15|           kafenhauz Gerersdorfa z olbrzymią fajczarnią, zatłuszczonymi
 8  2,  2 |        wstrząsnęło kilkakroć jego olbrzymią, niedźwiedzią figurę.~-
 9  2,  9 |      skalistą, czarną i zaciszną. Olbrzymia wanta, jak wystający okap,
10  2,  10|       przez jego głowę waliła się olbrzymia myśl, że to jest może jeden
11  2,  11|        wątłym liściem i magnolia, olbrzymia jak lipa wielowiekowa. Co
12  2,  20|           kroki szatana. Była tak olbrzymia, tak rozmaita i wielostronna,
13  2,  23|         szedł koń cisawy pod jego olbrzymią posturą. Generał wiódł oczyma
14  3,  3 | przerastający wszystkich, nagi, z olbrzymią na głowie wiechą z jednej
15  3,  6 |  jednolita, jak zlepienie w bryłę olbrzymią, jak skała oderwana z czuba
16  3,  6 |        ziemię, jakby w nią waliła olbrzymia stępa.~Chaos otoczył mu
17  3,  14|      schylił się i porwał z ziemi olbrzymią bryłę, którą stopami potrącił,