Tom, Rozdzial

 1  1,  2 |   fluctuantur podczas i same nawet nadzieje, kiedy tenax propositi człowiek
 2  1,  7 |           rodziły pewniki, trwogi, nadzieje, decyzje, stanowiące życie
 3  1,  14|         Ale teraz pozostaje... Mam nadzieję, że zatrzymasz wszystko,
 4  2,  9 |     ostatni sen czuwającego, czyli nadzieję. Serce poczęło na nowo szarpać
 5  2,  9 |          kolei przeważał. Bezsilne nadzieje sączyły się z jego serca.
 6  2,  12| zapowiadały coś lepszego, odmianę, nadzieję...~Był pochmurny dzień.
 7  2,  17|         Tam my się spotkali. Ożyły nadzieje. Buchnęła w szeregi wieść
 8  2,  20|      aspekta i takie mogłeś rościć nadzieje, puszczasz się na śliskie
 9  2,  21|        oszalały tracił już wszelką nadzieję, posłyszał znowu wyrazy
10  2,  24|       napełnione dawały tu niejaką nadzieję obrony. Mocne posterunki
11  3,  1 |             Dla tego podeptać jego nadzieje i ułudy? Dla tego przeżyć
12  3,  7 |       gdybym wyzdrowiał, mogę mieć nadzieję służby pod jego rozkazami?~
13  3,  8 |       kraju, to w tej chwili żywię nadzieję powrotu mając Cesarza na
14  3,  9 |          śmieje,~Głosi szczęście i nadzieję,~A w wyraźnym objawieniu~
15  3,  9 |       awantury. Zawiodły go jednak nadzieje: był to konny goniec z pismem
16  3,  10|     wszystkie lekarstwa, wszystkie nadzieje rozbiły się i oszukały duszę.
17  3,  17|  testamentu ziściło wszystkie jego nadzieje. Był samowładnym dziedzicem.