Tom, Rozdzial

 1  1,  12|         Przeszli tędy rycerze idący odbierać grób Chrystusowy.
 2  2,  1 | utykając w dołach i kałużach. Idący przodem śpiewali jakąś pieśń
 3  2,  3 |      poprowadzili go naprzód. Idący przed nim zastukał. Obcy
 4  2,  11|      własną drogą, jak żebrak idący bez celu szlakami świata.
 5  2,  11|   fenicki, może rzucił ziarno idący światami Żyd Wieczny Tułacz...~
 6  2,  17|  szukam. Strudziłem się drogą idący kikut-śtukut, och, bardzo...~-
 7  2,  17|      po piachach, a tak sobie idący myślę, że już pewno ani
 8  2,  22|      z Tarnowie do Siewierza, idący na Niezdarę, a przy tym
 9  2,  24|  głuchy i tępy, głębią gruntu idący grom. Słuchali go we czci
10  3,  1 |   innymi zabłąkali się tutaj, idący w tropy Gajkosia i Cedry,
11  3,  2 |     jak oni. Szef Kostanecki, idący ze swym szwadronem na czele,
12  3,  2 |     pochyły, stargany, leśny, idący w stronę południową na przestrzeni
13  3,  3 | Kokoszki! - wrzasnął woltyżer idący na przedzie.~Kiedy zajrzeli
14  3,  3 |    stopniach, w dół spływała.~Idący ze dwom mieli w oczach ten
15  3,  3 |      ujrzał sen tłuszczy, sen idący nad nimi w ciemnych załamaniach
16  3,  9 |   pławmy wierzb, cały oddział idący przed nimi huknął z nagła
17  3,  13|       chmur jakoby dech żywy, idący w niebo ze świętych buków.