Tom, Rozdzial

 1  1,  2 |           ściany jego zgięły się; dach prawie gruntu dotykał, a
 2  1,  5 |        się tam na gałęziach jakby dach z okiści. Westchnął z głębi
 3  2,  7 |        skraju puszczy. Czarny jej dach ginął w cieniu odwiecznych
 4  2,  7 |    Spiczasty a rozłamany pośrodku dach jej wysuwał się poza ściany
 5  2,  7 |           dolne gałęzie obwisły i dach nieprzemakalny dokoła stworzyły.
 6  2,  14|          na wysokim brzegu rzeki. Dach jego był już mocno zmurszały,
 7  2,  21|       wyłaniał się pałac w Jazie. Dach jego z ciemnej dachówki
 8  2,  21|        wysoki i śpiczasty niegdyś dach zapadł się zgniłymi krokwiami
 9  2,  22|     wrócił. Konie wprowadzone pod dach, do stajni, która stanowiła
10  2,  24|          Nieraz i znaczny dworski dach piorunem zjechał na ziemię
11  3,  6 |        połyskiwał duży, miedziany dach kościoła oraz niewysoka
12  3,  7 |        żeś żywy i żeś się pod ten dach dostał. Andrzejku! Żywo,
13  3,  11|           wybiegł z domostwa, już dach je okrywający stał w ogniu.
14  3,  11|           ognia skakał z dachu na dach, przelewał się z jednej
15  3,  11|   żołnierzy jak łyków popędził na dach narożnego domostwa zwanego
16  3,  13| spostrzegł drabinę wciągniętą pod dach na wiązanie krokwi. Wypatrzono
17  3,  17|      wydłubał. Nareszcie wyniosły dach z kupy rozrzuconych gontów