Tom, Rozdzial

 1  1,  3 |        przestankami i piekielnymi ciosy. Wtedy to pogwizdywał swoje
 2  1,  5 |           piersi, ramiona, ręce - ciosy tego czarnego łba. Czynem
 3  1,  7 |           szarpało i biło ślepymi ciosy.~Z dala, nad łąkami, dogasała
 4  1,  11|         nadaremnie. Wtedy podwoił ciosy i w lesie, już na gościńcu,
 5  1,  11|       sobie i rwał z miejsca, gdy ciosy coraz wścieklejsze, obłąkane,
 6  1,  14|       zadawali z niewidzianą siłą ciosy jak maczugą. Tysiące ich
 7  1,  17|           narożników słychać było ciosy i jęki. Kompania idąca naprzód
 8  2,  1 |        istna furia. Rafał słyszał ciosy lasek spadające na łeb i
 9  2,  14|            Jakże inaczej odwrócić ciosy? Trzeba zawiązywać stosunki,
10  2,  20|       Rozkosz czekania roztrącała ciosy przytomności i wtedy przez
11  2,  21|       obok i milczała. Nic, tylko ciosy własnego serca... Mijała
12  3,  3 |        potrajały, stokroć mnożyły ciosy pięści. Katowali się bijąc
13  3,  4 |       spod gliny. Serce szalonymi ciosy, serce-młot bije raz w raz
14  3,  6 | prędkością. Żołnierz ów odparował ciosy i pozornie umknął. Drugi
15  3,  14|      łomotanie żelaznych drągów i ciosy kilofa. Krzysztof słuchał
16  3,  14|      Ramię jego miotało piorunowe ciosy, krzyżowe i sztychem. Tamci
17  3,  16|     przypadł ku niemu, ujrzał dwa ciosy sztyletu czy noża, zadane