Tom, Rozdzial

 1  1,  3 |   Jagiellońską drogę i, brnąc w błocie, stanęli nad wodą. Zmierzch
 2  1,  9 |   brudziły się, a nogi tonęły w błocie rozmiękłej drogi. Mimo to
 3  1,  11|            Jesteś waćpan cały w błocie zawalany. Przyznaj się:
 4  1,  17|       Polaków biła się po pas w błocie.~W trzcinach wyniosłych,
 5  1,  17|          Żeby nie zapadać się w błocie, stawali na żywych jeszcze
 6  1,  17|         gardzieli, bełkot ust w błocie. Trzask trzcin. Ktoś ucieka.
 7  1,  17|         kopią nogami, tarzają w błocie ulicznym, wiążą ręce i nogi.
 8  2,  1 |       ruszyło środkiem ulicy po błocie. Jarzymski chwycił Rafała
 9  2,  1 |     płonącą głową. Wlókł się po błocie ulicznym, hałasując tak
10  2,  1 |       sztylpy i buty unurzane w błocie, a stojące na szprychach
11  2,  1 |   omdlał, powlókł go ze sobą po błocie, mamrocząc sobie pod nosem.~
12  2,  16|      szereg armat zarzniętych w błocie. Około nich uwijali się
13  3,  6 |        kolumnach, brnąc w tęgim błocie po kolana, trzeci pułk fizylierów
14  3,  6 | ciepłych płaszczów i utytłani w błocie do kolan. Jednemu z nich
15  3,  6 |       nogi na nogę w fioletowym błocie gnojówki. Zamglony, zadymiony
16  3,  7 |     drewnianych domków brnął po błocie. Często przystawał, opierał
17  3,  11|        Ale się nie dat. Wstał w błocie rowu na kolana i gołymi