Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |     Serce drętwieje i staje w biegu. Radosne ciało całe drży...
 2  1,  1 | jednostajny, rytmiczny odgłos biegu - duch-duch, duch-duch....
 3  1,  1 |     szepnął Rafał zdyszany od biegu.~- Ij... tak mi się ta nawinął...
 4  1,  3 |   świszczącą falę - i zwolnił biegu.~Był gdzieś przed nimi głuchy,
 5  1,  3 |  nocną, grzać się jak ogier w biegu.~W pewnym miejscu, lecąc
 6  1,  3 |    przezeń jak przez kłodę, w biegu huknął w brzuch prorektora
 7  1,  5 |     tyłu, podniecał kobyłę do biegu, a zarazem dawał możność
 8  1,  5 |       do kości przejął. W tym biegu nad biegi słyszał ciągle
 9  2,  20|   zastygło, krew by stanęła w biegu.~- Czyż w tych stronach
10  2,  21|       nogami i prężyły się do biegu. Para z nich biła kłębami.
11  3,  2 |      tą boczną drogą. Wyjął w biegu z olstrów obawa pistolety,
12  3,  3 |   żelaznym kańczugiem gnał do biegu. Ale skoro tylko wychynęli
13  3,  3 |     się krwią i rzygnął nią w biegu drugi, przykląkł trzeci
14  3,  3 |     opieszałych. Musisz jej w biegu dotrzymywać kroku. Czy może
15  3,  6 |       adiutant i, salutując w biegu, ukazywał pole przed wioską.~
16  3,  14|      Ten i ów z nich stanął w biegu i wiódł oczyma białą postać.
17  3,  15| śmierć. Konia mojego złapał w biegu, gdym przestrzelony zleciał