Tom, Rozdzial

 1  1,  3 |  silny. Uczył się doskonale, aczkolwiek nie zawsze z równą wytrwałością.
 2  1,  10|   rozstaliśmy się w zgodzie, aczkolwiek dyskutując...~Rafał znowu
 3  1,  14|    człowiekiem spróchniałym, aczkolwiek wyklął mię i wydziedziczył
 4  1,  14|   Directeur Barras, ale ten, aczkolwiek najgłówniejszy, nie sprawił
 5  2,  1 |      panek. Utył i zmężniał, aczkolwiek był wydelikacony jak kobieta.
 6  2,  12|    jak pospolity zbrodniarz, aczkolwiek nie popełnił czynów, o które
 7  2,  12|       Rafał niewiele myśląc, aczkolwiek złamanego cwancygiera nie
 8  2,  12|    wysokie buty z cholewami, aczkolwiek zabłocone i pomięte w drodze,
 9  2,  13|      jesteśmy w kuzynostwie, aczkolwiek dalekim. Ojca pańskiego
10  2,  14|      pięć wiorst od Olszyny. Aczkolwiek nieźle mu było w domu rodzicielskim,
11  2,  19|     uszu, bo każdy człowiek, aczkolwiek gadał namiętnie, przecie
12  2,  20| Olbromski stał nieporuszony, aczkolwiek zachwiał się słysząc te
13  2,  22|   oficerów, mocno już cięty, aczkolwiek nie od pałasza, wychodził
14  2,  24|   nogą w mazurską ziemię?...~Aczkolwiek miał pocztowego, Krzysztof
15  3,  2 |  śmiechem, bokami i gardłem, aczkolwiek doświadczał jednocześnie
16  3,  3 |    porzucił konia i wyprawy, aczkolwiek nie zmienił uniformu ani
17  3,  7 |   Nie jestem wcale obrażony, aczkolwiek lubię prowadzić roztrząsania