Tom, Rozdzial

 1  1,  2 |             od niej oderwać wzroku, zapomniał o świecie całym. Taniec
 2  1,  6 |             Nie mógł wymówić nazwy. Zapomniał, jak się to zowie. Widział
 3  1,  8 | przypatrywał się nieznajomemu panu. Zapomniał oddać ukłon, a języka w
 4  1,  10|          ogarnięty przez ciekawość, zapomniał, gdzie jest. Śniło mu się,
 5  1,  14|        szeptał prawie z rozpaczą. - Zapomniał już na śmierć o uliczce
 6  1,  16|            sen, że jest w Wygnance. Zapomniał się i zbłąkał w puszczy
 7  2,  1 |        wyszedł co prędzej. Na ulicy zapomniał o wszystkim. Czuł tylko,
 8  2,  2 |        Zadumał się na chwilę, jakby zapomniał, że ma słuchaczów, i z uśmiechem
 9  2,  10|           się z więźniem. Ten jakby zapomniał, gdzie jest i co się z nim
10  2,  17|             ani brata, ani siostry. Zapomniał ja już, co to dom, co brat,
11  2,  20|           Widzem tym był Olbromski. Zapomniał, gdzie jest. Oczy jego utonęły
12  3,  3 |             każda była zatraceniem. Zapomniał już był Krzysztof liczby
13  3,  3 |    napotkane. Zostawiła je otworem.~Zapomniał, że broni nie ma w ręku,
14  3,  3 |             sztylet napotkała ręka. Zapomniał o śmierci wiszącej, o nożu
15  3,  6 |           nabój w rozpalonej lufie. Zapomniał, gdzie jest i co się z nim
16  3,  14|        przez czas pewien, a później zapomniał, że się rozlegają. Przyszedł