Tom, Rozdzial

 1  1,  9 |         Wszyscy z przybranym wyrazem najgłębszego uszanowania
 2  1,  10|     nie! Rafał uczuł się tym wyrazem zmiażdżony, zabity na duszy.
 3  1,  12| uczuć ludu. Uśmiechali się z wyrazem niezachwianej wiary w jego
 4  1,  15|      zastąpić niezrozumiałym wyrazem niemieckim, a nie wolno
 5  1,  17|     zbrodni. Feldmarszałek z wyrazem wzgardliwego szyderstwa
 6  2,  2 |      z łagodnym i uroczystym wyrazem twarzy, a z ukłonem wyszedł.
 7  2,  2 |      Rafał, powiodła okiem z wyrazem lekkiej, mglistej niechęci.
 8  2,  4 |      Rafał, powiodła okiem z wyrazem lekkiej, mglistej niechęci.
 9  2,  11|    zdarzenia?~Skinął głową z wyrazem mniemanej ciekawości, sztucznego
10  2,  17|      niedbale czoło. Rzekł z wyrazem szczególnej wzgardy:~- Wiem,
11  2,  21|    podobne. Usta oblekły się wyrazem potęgi i cudownej siły.
12  2,  21|       Z załamanymi rękoma, z wyrazem rozpaczy bezdennej, stokroć
13  2,  21|      ten kształt widomy jest wyrazem? Różane zorze zabarwiały .
14  2,  22|     się tytułowali za każdym wyrazem, my, stare urwisy warszawskie... -
15  3,  3 |    okrutnym przemówiło teras wyrazem! Te straszne nieme sienie,
16  3,  10|  Ukłonił mu się kapelusiną z wyrazem pokornej a chytrej grzeczności.~-